روت (هوپرت) الیاس

روت در مورافسکا استراوا- شهری در منطقه موراویا که به لحاظ تعداد، سومین جامعه یهودیان در چکوسلواکی به شمار می رفت- بزرگ شد. والدین روت به هنگام کودکی او از هم جدا شدند. روت و خواهرش، ادیت با مادربزرگ پدری خود و سپس عموی خود زندگی می کردند؛ با این همه ارتباط نزدیک خود با پدرشان را حفظ کردند. روت نواختن پیانو را آموخت و امید داشت که به یک آکادمی موسیقی در پراگ برود.

39-1933: در مارس 1939، بوهمیا و موراویا توسط آلمانی ها اشغال و کشور تحت الحمایه آلمان شد. پاییز همان سال، به مردان یهودی شهر که به سن کار کردن رسیده بودند، دستور دادند تا خود را برای بیگاری معرفی کنند. پدر روت به برنو، محل سکونت خواهرش گریخت و مقدمات سفر روت و ادیت را به شهر ویشکوف- محل سکونت یکی از عمه های شان- فراهم کرد. پس از یک ماه، او به دنبال فرزندانش فرستاد و مبلغی به یک کشاورز چک پرداخت تا به او و دخترهایش اجازه دهد در مزرعه ای نزدیک برنو کار کنند.

45-1940: در سال 1942، روت به محله یهودی نشین ترزین اشتاد تبعید شد و در آنجا ازدواج کرد. سال بعد هنگامی که باردار بود به آشویتس تبعید شد. پس از اینکه روت وضع حمل کرد، یک دکتر اس اس دستور داد تا به عنوان بخشی از یک آزمایش پزشکی، سینه های روت را با نخ ببندند تا ببینند چه مدت زمان نوزاد دختر وی می تواند بدون غذا زنده بماند. روت مخفیانه با خیساندن نان در آب، به نوزاد خود غذا می داد اما نوزاد ضعیف شد و شکمش در اثر گرسنگی ورم کرد. یک پزشک زندانی روت را متقاعد کرد تا نوزادش را- که رنج می برد و شانسی برای زنده ماندن نداشت- با تزریق مقداری کشنده از مرفین خلاص کند.

روت توسط نیروهای ایالات متحده در یک اردوگاه کار اجباری در نزدیکی لایپزیک آزاد شد. او پس از جنگ ازدواج کرد و در پراگ ساکن شد. در سال 1949، روت به اسرائیل مهاجرت کرد.