اشلاماخ رادوشینسکی

اشلاماخ یکی از شش فرزند یک خانواده یهودی یدیش زبان بود. پدر او دستفروش بود و آنها در یک آپارتمان ساده در منطقه پراگای ورشو، واقع در ساحل شرقی رودخانه ویستولا زندگی می کردند. اشلاماخ پس از اتمام تحصیلات در سن 16 سالگی، به کارآموزی در حرفه پوستین فروشی پرداخت.

39-1933: طی دهه 1930، من یک مغازه پوستین فروشی داشتم. به رغم رکود اقتصادی، امیدوار بودم که اوضاع تغییر کند تا بتوانم پول کافی بدست بیاورم و خودم صاحب آپارتمان بشوم و تشکیل خانواده بدهم. در 1 سپتامبر 1939، آلمان به لهستان حمله کرد. یک هفته بعد، شهر ما به محاصره آلمانی ها درآمد. ورشو بعد از یک محاصره وحشتناک تسلیم شد.

44-1940: در نوامبر 1940، نازی ها یک محله یهودی نشین دایر کردند. تا آوریل 1943، تمام خانواده ام یا در محله یهودی نشین جان باختند یا به اردوگاه مرگ تربلینکا تبعید شدند. بعد از شورش در محله یهودی نشین ورشو، به آشویتس تبعید شدم. در آنجا هر روز کارم این بود که روی خاکستر قربانیان سوزانده شده- که همچنان در حال سوختن بود- با بیل خاک بریزم. از خودم می پرسیدم که آیا من هم چنین سرنوشتی خواهم داشت. اما فقط یک چیز به من امید زنده ماندن می داد: مجموع شماره های خالکوبی شده روی بازویم (128232) هجده بود و این شماره در عرفان یهود، نماد زندگی است.

در ژانویه 1945، اشلاماخ به داخائو تبعید شد. سربازان ایالات متحده در اول ماه مه 1945 او را که در حال راهپیمایی اجباری بود، آزاد کردند. اشلاماخ در ژوئیه 1949 به ایالات متحده مهاجرت کرد.