Dokument
Fałszywy dokument tożsamości Izabeli Bieżuńskiej, członkini Żegoty
Podczas II wojny światowej ludzie często posługiwali się fałszywą tożsamością i podrobionymi dokumentami tożsamości, aby uniknąć władz nazistowskich. Fałszywa tożsamość była koniecznością dla członków ruchu oporu, organizacji pomocowych i Żydów, którzy mieli nadzieję na ukrycie swojej narodowości. Tworzenie wiarygodnych falsyfikatów o wysokiej jakości wymagało współpracy w konspiracji dziesiątek osób. Potrzebny był także zaawansowany sprzęt fotograficzny i drukarski. Dla Żydów pragnących ukryć swoją narodowość pozyskanie fałszywych dokumentów było niejednokrotnie kwestią życia lub śmierci.
Tym dokumentem tożsamości posługiwała się Izabela Bieżuńska, działając pod przybranym nazwiskiem „Janina Truszczyńska”. Bieżuńska należała do Rady Pomocy Żydom (kryptonim: „Żegota”), konspiracyjnej organizacji pomocy Żydom na terenie okupowanej Polski zrzeszającą przedstawicieli polskich i żydowskich ugrupowań politycznych. Żegota, wspierana przez rząd RP na uchodźstwie, prowadziła działalność od grudnia 1942 r. do stycznia 1945 r. Organizacja ta zajmowała się koordynowaniem działań na rzecz ratowania Żydów przed prześladowaniami i zagładą z rąk nazistów.