Lila Lam

Lila urodziła się w żydowskiej rodzinie w Stanisławowie, mieście zamieszkanym głównie przez Żydów. Jej rodzina posiadała pole naftowe i rafinerię, a ojciec Lili – z wykształcenia prawnik - pomagał przy prowadzeniu firmy. Kiedy Lila osiągnęła wiek szkolny, jej rodzice postanowili, że zamiast pójść do szkoły podstawowej, będzie się uczyć prywatnie w domu.

1933-39: Żydowskie święta zawsze były wyjątkowymi dniami. Choć rodzina Lili nie była religijna, święta były wspaniałą okazją, aby piątka jej ciotek i wujów oraz kuzyni zgromadzili się w domu jej dziadka. W 1939 r., kiedy Lila miała 15 lat, wybuchła wojna i armia radziecka najechała Stanisławów. Ostatnie dwa lata liceum Lila spędziła w radzieckiej szkole.

1940-44: Niemcy zajęli Stanisławów i w 1941 r. założyli getto. W lecie 1942 r. Lila, jej matka, brat i wuj uciekli i dzięki łapówkom dostali się do Warszawy. W każdą niedzielę wychodzili z domu, udając, że idą do kościoła. Którejś niedzieli polski policjant zatrzymał Lilę i jej matkę, mówiąc, że podejrzewa je o bycie Żydówkami. Zgodził się ich nie zdradzić w zamian za opłatę. Kiedy matka Lili pobiegła po pieniądze, zaciągnął Lilę do pobliskiego domu i próbował ją zgwałcić. Na szczęście ją wypuścił.

Podczas powstania warszawskiego w sierpniu 1944 r. Lila znalazła się wśród polskich cywili deportowanych do obozów koncentracyjnych. Po wojnie mieszkała w Polsce.