Naziler, Yahudi toplumunu ortadan kaldırma planlarına istinaden “Nihaî Çözüm” terimini kullandılar. Bütününde “Nihaî Çözüm”, tüm Avrupa Yahudilerinin gaz verilerek, kurşuna dizilerek ve diğer şekillerde katledilmesini hedefliyordu. Yaklaşık altı milyon Yahudi erkek, kadın ve çocuk, yani II. Dünya Savaşı’ndan önce Avrupa’da yaşayan Yahudilerin üçte ikisi, Holokost sırasında öldürüldü. Soykırım ya da Yahudilerin kitlesel imhası on yıl boyunca giderek şiddetlenen ayrımcı tedbirlerin son noktasıydı. Eylül 1939’da Polonya’nın Almanlar tarafından işgalinden (II. Dünya Savaşı’nın başlangıcından) sonra Yahudi karşıtı politika hapse atmaya ve en nihayetinde Avrupalı Yahudilerin katline kadar vardı. Haziran 1941’de Almanların Sovyetler Birliği’ni işgalinden sonra SS ve polis birlikleri (Mobilize Katliam Birlikleri olarak hareket ediyorlardı), bütün Yahudi topluluklarını hedef alan kitlesel kurşuna dizme operasyonlarına başladılar. 1941 sonbaharı itibariyle SS ve polis, içeride kilitli olanları öldürmek üzere zehirli karbon monoksit gazını hava sızdırmaz bölmelere pompalayacak şekilde egzoz borusu yeniden düzenlenmiş mobilize gaz kamyonlarını kullanıma soktu.

Alman SS ve polis gücü, ölüm merkezlerinde ya zehirli gazla oksijensiz bırakarak ya da kurşuna dizerek hemen hemen 2.700.000 Yahudiyi katletti. Alman işgali altındaki Polonya’da toplu katliamdan başka hiçbir amacı bulunmayan üç ölüm merkezi olan Belzec, Sobibor ve Treblinka kuruldu. “Nihaî Çözüm”ün kapsamında diğer Nazi kampları da toplu katliam alanlarıydı. Majdanek kampında SS’in başta çalışmak için çok zayıf olan zorunlu işçiler olmak üzere, on binlerce Yahudiyi öldürdüğü gaz odaları bulunuyordu. SS ve polis güçleri, daha çok Yahudi ama birkaç bin de Roman (Çingene) olan en az 152.000 kişiyi Chelmno ölüm merkezinde gaz kamyonlarında öldürdü. SS yetkilileri Auschwitz II’de (Auschwitz-Birkenau) çeşitli Avrupa ülkelerinden yaklaşık bir milyon Yahudiyi katletti.