راه حل نهایی (خلاصه مقاله)

نازی ها برای اشاره به طرح و نقشه خود مبنی بر معدوم كردن قوم یهود، از عبارت "راه حل نهایی" استفاده می کردند. "راه حل نهایی" در كلیت خود، کشتار همه یهودیان اروپایی را با استفاده از گاز، تیرباران و شیوه های دیگر ایجاب می كرد. تقریباً شش میلیون مرد، زن و کودک یهودی در طول هولوکاست کشته شدند؛ این تعداد، دو سوم از یهودیانی را تشكیل می داد که پیش از جنگ جهانی دوم در اروپا زندگی می کردند. نسل کشی یا نابودی دسته جمعی یهودیان، نقطه اوج یک دهه اقدامات تبعیض آمیز و خشونت بار روزافزون بود. پس از سپتامبر ١٩٣٩، با تهاجم نیروهای آلمان به لهستان (آغاز جنگ جهانی دوم)، سیاست ضدیهود گرایی تا حد حبس و در خاتمه، كشتار یهودیان در اروپا شدت یافت. پس از تهاجم آلمان ها به شوروی در ژوئن ١٩٤١، نیروهای اس اس و پلیس (که به عنوان واحدهای سیار كشتار عمل می کردند) عملیات كشتار گسترده ای را آغاز كردند كه در آن تمامیت جوامع یهود هدف قرار گرفت. تا پاییز 1941، نیروهای اس اس و پلیس شروع به استفاده از کامیون های سیار گاز کردند؛ در این کامیون های سرپوشیده لوله های اگزوز به نحوی تغییر یافته بود که گاز سمّی مونواکسیدکربن درون فضای سربسته پمپاژ و به این ترتیب موجب کشتن افراد محبوس در کامیون می شد.

نیروهای اس اس و پلیس آلمان حدود دو میلیون و هفتصد هزار یهودی را در مراکز کشتار از طریق خفگی با گاز سمی و یا تیرباران به قتل رساندند. سه اردوگاه مرگ به نام های بلزک، سوبیبور و تربلینکا صرفاً با هدف کشتار دسته جمعی در لهستان تحت اشغال آلمان ساخته شد. دیگر اردوگاه های نازی ها نیز به عنوان بخشی از برنامه "راه حل نهایی"، مکان های کشتار دسته جمعی به شمار می رفتند. اردوگاه مایدانک دارای اتاق های گاز بود که نیروهای اس اس در آن ده ها هزار یهودی -عمدتاً کسانی که در اثر بیگاری دیگر توان کار کردن نداشتند- را کشتند. نیروهای اس اس و پلیس، حداقل 152 هزار نفر - عمدتاً یهودی و همچنین چند هزار کولی- را در کامیون های گاز در مرکز کشتار خلمنو به قتل رساندند. مقامات اس اس تقریباً یک میلیون یهودی از کشورهای گوناگون اروپا را در اردوگاه آشویتس 2 (آشویتس-برکناو) به قتل رساندند.