Nuremberg’deki Uluslararası Askerî Ceza Mahkemesi (Özetlenmiş Makale)
İleri gelen Alman yetkililerinin yargılanmalarına, savaş sonrası savaş suçları mahkemelerinin en bilineni olan Uluslararası Askerî Ceza Mahkemesi’nde, Almanya teslim olduktan altı buçuk ay sonra, 20 Kasım 1945’te Nuremberg, Almanya’da resmî olarak başlandı. Dört Müttefik devletin her biri (ABD, Büyük Britanya, Sovyetler Birliği ve Fransa), birer hâkim ve savcı ekibi gönderdi. Mahkeme kuralları, Kıta Amerika’sı ve Anglo-Amerikan yargı sistemlerinin hassas bir şekilde uzlaşmaları sonucu oluşmuştu. Tercümanlar tüm davaları İngilizce, Fransızca, Almanca ve Rusça olarak anında tercüme etti.
Çok sayıda müzakere sonrasında Nazi diplomasisi, ekonomisi, siyaseti ve askerî liderliğinin ortalamasını temsil etmek üzere 24 sanık (yalnızca 21’i hâkim karşısına çıktı) seçildi. Adolf Hitler, Heinrich Himmler ve Joseph Goebbels, savaş sona ermeden önce intihar ettikleri için asla yargılanamadı. IMT, sanıkları barışa karşı suçlarla, savaş suçlarıyla ve insanlığa karşı suçlarla itham etti. IMT, insanlığa karşı işlenen suçları “cinayet, katliam, köleleştirme, sürgün ya da siyasi, ırksal ya da dinsel temele dayalı zulüm” olarak tarif etti. Her iki tarife de, II. Dünya Savaşı başlamadan önce Nazi iç hukuku altında işlenen suçları kapsayacak dördüncü bir komplo suçlaması eklendi. Sanıklara, kendilerine bir hukuk müşaviri seçme hakkı verildi. Davalara her gün, 23 farklı ülkeyi temsil eden 325 muhabirle birlikte 400’ün üzerinde ziyaretçi katılıyordu.
Amerikalı başsavcı Robert Jackson, davasını görgü tanıklarının ifadeleri yerine öncelikli olarak Nazilerce yazılan belgeler üzerinden savunmaya karar verdi. Nuremberg’de sunulan ifadeler, Auschwitz ölüm düzeneğinin ayrıntıları, Varşova gettosunun yok edilmesi ve tahmini altı milyon Yahudi kurban dahil olmak üzere, Soykırım hakkında, bildiklerimizden çok daha fazlasını gözler önüne serdi.
Hâkimler 1 Ekim 1946’da karara vardı. Mahkumiyet için dört hâkimden üçüne ihtiyaç duyuluyordu. 12 sanık ölüme mahkum edildi. Hermann Goering, intihar etmesi nedeniyle darağacına gidemedi. IMT, üç sanığı ömür boyu hapse mahkûm etti ve dört sanığa 10 yıldan 20 yıla kadar değişen hapis cezaları verdi. Sanıkların üçünü beraat ettirdi.