John Dolibois 1931 yılında 13 yaşındayken Birleşik Devletler’e göç etmiştir. Dolibois yüksekokuldan mezun olduktan sonra ABD Ordusu’nun 16. Zırhlı Tümeni’ne katılmıştır. Alman diline olan yeteneği sayesinde askerî istihbarata girmiştir. II. Dünya Savaşı’nın sonuna doğru bu sıfatıyla Avrupa’ya geri dönmüştür. Dolibois, savaş suçlularının savaş sonrası yargılanmalarına hazırlık aşamasında—önde gelen Naziler de dahil olmak üzere—Alman savaş esirlerini sorgulamıştır. Sonradan, doğum yeri olan Lüksemburg’a ABD büyükelçisi olarak atanmıştır.
Zorluğu ... ve sanırım Ritchie’deki eğitimimizde de öne çıkan unsurdu bu: Yakından ilgilenmeyin, sempati göstermeyin, hatta anlayış bile göstermeyin. Vücut dili olarak onunla hemfikir olmamaya, içten açıklamalarından birini yaptığında başımızla onu onaylamamaya çalışırdık. Böyle bir davranış “Bana katılıyor, benim yerimde olsaydı o da aynısını yapardı” diye düşünmesine neden olabilir. Tavırlarını, felsefesini size aktarma fırsatını vermekten kaçınmanız gerekiyordu. Bir başka deyişle, “Düşman olabilir, ancak bana katılıyor. Kafasını salladığını gördüm, ben konuşurken gülümsediğini gördüm,” diye düşünebilir. Bu nedenle, son derece gayri şahsi ve duygusuz olmayı, söylediklerinin ya da bazen de yaptıklarının bizi etkilemesine izin vermemeyi öğrenmemiz gerekti. Dolayısıyla onlarla konuşurken vücut dili çok önemlidir.
We would like to thank Crown Family Philanthropies, Abe and Ida Cooper Foundation, the Claims Conference, EVZ, and BMF for supporting the ongoing work to create content and resources for the Holocaust Encyclopedia. View the list of donor acknowledgement.
