Robert Patton

65. Birliğin savaşın sonunda görebildiği kadarıyla Mauthausen kampı da savaşa dahildi. Kampa girildiği esnada aslında 11. Zırhlı Birliği'ne bağlıydık. 11. Zırhlı Birlikle birlikte değildik ve kampın tasfiyesinden sonraki gün Mauthausen'de olma ayrıcalığına sahip olduğum için bu konuda çok şey okudum. O gün kampta kimse yoktu. Amerikalı askerler de yoktu. Kampa girebildiğimiz ve bozuk da olsa İngilizce konuşan bir esir tarafından yol gösterildiği için şanslıydık. Bütün ayrıntıları gördüm. En küçük ayrıntıları bile hatırlıyorum—krematoryum ocakları, gaz odası, kampın planı, insanlar, cesetler—buraya geri döndüm, ama hâlâ kampla ilgili en küçük ayrıntıları hatırlamama şaşırıyorum. İki ya da üç saat kadar kalabildik kampta. Aracı şoförle birlikte bırakmak zorunda kaldık. Çünkü kamptan çıkmadan birilerinin araca el koymasından korktuk. Hafızamın elverdiği ölçüde hatırladığım kadarıyla, 1990'da ordaydım. Düzeltiyorum 2000'de ordaydım, içeride ilerliyordum ve rehber… açık güzel bir alan vardı ve “Anlamıyorum” dedim. “Bu sadece bir dönümlük çim arazi. Hiçbir şey yok. Hiçbir iz yok burada” dedim. “Neden böyle diyorsun?” dedi rehber. Ben de “Ben daha önce de buradaydım. İki tane çukur vardı. Bu alanın her tarafında cesetler yan yana duruyordu ve çukurlar henüz kapatılmadığı için açıktı”. “Anlamıyorum. Ne bir iz ne bir işaret var. Hâlâ burada gömülü cesetler var mı?” dedim. “Evet” diye karşılık verdi. “Kaç insan var peki? Biliyor musunuz?” dedim. “Bizim tahminimiz, bu bir dönümlük arazide 10.000 kişi olduğu yönünde.”