Zdenka Popper

Η Zdenka ήταν ένα από τα τέσσερα παιδιά που απέκτησε μια εβραϊκή οικογένεια στο Kolinec, μια νοτιοδυτική πόλη της Βοημίας κοντά στα γερμανικά σύνορα. Ο πατέρας της ήταν αγρότης, ξυλοκόπος και έμπορος σιτηρών. Χτισμένο στις παρυφές του Δάσους της Βοημίας, το Kolinec περιστοιχίζονταν από συνεχόμενους λόφους. Η Zdenka φοίτησε σε σχολή διοίκησης επιχειρήσεων στην κοντινή πόλη Klatovy και, το 1927, μετακόμισε στην Πράγα με τον θείο της.

1933-39: Θυμάμαι πόσο ανησυχούσε η μητέρα μου για την άνοδο του γερμανικού αντισημιτισμού το 1932. Αφού άκουσε μια ραδιοφωνική εκπομπή για τη Γερμανία, μας είπε «Κάτι τρομερό θα συμβεί στον εβραϊκό λαό». Η αδελφή μου κι εγώ απαντήσαμε «Όχι στην Τσεχοσλοβακία· έχουμε δημοκρατία». Το φθινόπωρο του 1938 οι Δυτικές δυνάμεις επέτρεψαν στη Γερμανία να προσαρτήσει τη Σουδητία και, στις 15 Μαρτίου του 1939, οι Γερμανοί κατέλαβαν τη Βοημία.

1940-44: Το 1942 με μετέφεραν στο Τερεζίενσταντ, το «πρότυπο γκέτο» των Ναζί που το χρησιμοποιούσαν για να επιδείξουν τον «ανθρώπινο» τρόπο που μεταχειρίζονταν τους Εβραίους. Μία φορά ένα γερμανικό κινηματογραφικό συνεργείο ήταν στο γκέτο κι όταν πέρασα από μπροστά με έσπρωξαν μακριά· κινηματογραφούσαν μόνο ανθρώπους που ήταν άσχημοι ή με μεγάλες μύτες: όσους συμφωνούσαν με το γερμανικό στερεότυπο για τους Εβραίους. Τον Ιούλιο του 1944 οι Ναζί επέτρεψαν στον Ερυθρό Σταυρό να επιθεωρήσει το γκέτο. Πριν από την επίσκεψη, διέταξαν μια επιχείρηση εξωραϊσμού. Στήθηκαν ψεύτικα πάρκα και σχολεία. Κινηματογραφικά συνεργεία κατέγραψαν την «ομορφιά» του γκέτο.

Το 1944 η Zdenka μεταφέρθηκε στο στρατόπεδο Oederan όπου εργάστηκε σε ένα εργοστάσιο πυρομαχικών. Αργότερα, οι κρατούμενοι του Oederan εξαναγκάστηκαν σε πορεία προς το Τερεζίενσταντ και εκεί απελευθερώθηκαν τον Μάιο του 1945.