Και οι δύο γονείς της Charlene ήταν υψηλά πρόσωπα της τοπικής εβραϊκής κοινότητας και η οικογένειά της συμμετείχε ενεργά στη ζωή της κοινότητας. Ο πατέρας της Charlene ήταν καθηγητής φιλοσοφίας στο Κρατικό Πανεπιστήμιο του Lvov. Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος ξεκίνησε με τη γερμανική εισβολή στην Πολωνία την 1η Σεπτεμβρίου 1939. Η πόλη όπου κατοικούσε η Charlene βρισκόταν στο τμήμα της Ανατολικής Πολωνίας το οποίο κατελήφθη από τη Σοβιετική Ένωση στο πλαίσιο του γερμανο-σοβιετικού συμφώνου του Αυγούστου 1939. Υπό σοβιετική κατοχή, η οικογένεια παρέμεινε στην πατρίδα της και ο πατέρας της Charlene συνέχισε να διδάσκει. Οι Γερμανοί εισέβαλαν στη Σοβιετική Ένωση τον Ιούνιο του 1941 και συνέλαβαν τον πατέρα της Charlene αφού κατέλαβαν την πόλη. Ποτέ δεν τον είδε ξανά. Η Charlene, η μητέρα και η αδελφή της κλείστηκαν σε γκέτο το οποίο ίδρυσαν οι Γερμανοί στο Horochow. Το 1942, η Charlene και η μητέρα της έφυγαν από το γκέτο όταν κυκλοφόρησαν φήμες ότι οι Γερμανοί επρόκειτο να το καταστρέψουν. Η αδελφή της προσπάθησε να κρυφτεί χωριστά, όμως έκτοτε η τύχη της αγνοείται. Η Charlene και η μητέρα της κρύφτηκαν σε θάμνους στην άκρη του ποταμού και δεν έγιναν αντιληπτές, καθώς βουτούσαν στο νερό για κάποια χρονικά διαστήματα. Κρύβονταν για αρκετές ημέρες. Μια μέρα, η Charlene ξύπνησε και διαπίστωσε ότι η μητέρα της είχε εξαφανιστεί. Η Charlene επιβίωσε μόνη της στα δάση κοντά στο Horochow και απελευθερώθηκε από τα σοβιετικά στρατεύματα. Τελικά μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Πώς έζησα στο δάσος, ή μάλλον στα δάση, στον πληθυντικό. Δεν το ξέρω, αλλά είναι εκπληκτικό το πόσο εφευρετικός γίνεται κανείς όταν πεινάει και έχει χάσει εντελώς το ηθικό του. Ποτέ δεν θα το πίστευα... και που το λέω ακόμα δεν το πιστεύω. Έφαγα σκουλήκια. Έφαγα ζωύφια. Έφαγα ό,τι μπορούσα να βάλω στο στόμα μου. Και δεν ξέρω, μερικές φορές αρρώσταινα πολύ. Υπήρχαν κάποια άγρια μανιτάρια, είμαι σίγουρη ότι ήταν δηλητηριώδη. Ήμουν άρρωστη. Το στομάχι μου ήταν χάλια, αλλά και πάλι τα έβαζα στο στόμα μου επειδή είχα ανάγκη να έχω κάτι να μασάω. Έπινα νερό από λακκούβες. Χιόνι. Ό,τι μπορούσα να βρω. Μερικές φορές γλιστρούσα μέσα σε κελάρια με πατάτες που είχαν οι αγρότες γύρω από τα χωριά τους και αυτά ήταν μια καλή κρυψώνα επειδή ήταν λίγο πιο ζεστά τον χειμώνα. Υπήρχαν όμως τρωκτικά εκεί μέσα. Και, ναι, για να το πω έτσι,έτρωγα ωμούς αρουραίους, ναι, το έκανα. Προφανώς ήθελα πολύ, πάρα πολύ να ζήσω, γιατί έκανα πράγματα απερίγραπτα. Έτρωγα πράγματα που κανείς δεν θα ονειρευόταν ότι θα έτρωγε ποτέ. Όλως περιέργως επέζησα. Δεν ξέρω γιατί. Κι εγώ αναρωτιέμαι. Όμως επέζησα.
We would like to thank Crown Family Philanthropies, Abe and Ida Cooper Foundation, the Claims Conference, EVZ, and BMF for supporting the ongoing work to create content and resources for the Holocaust Encyclopedia. View the list of donor acknowledgement.
