Charlene'nin anne ve babası yerel Yahudi toplumundaki liderler arasında olup, aile toplum hayatında aktif görevler üstlenmişti. Charlene'nin babası Lvov Devlet Üniversitesi'nde felsefe profesörüydü. II. Dünya Savaşı, Almanya'nın 1 Eylül 1939'da Polonya'yı işgal etmesiyle başladı. Charlene'nin yaşadığı yer Alman-Sovyet Paktı uyarınca Ağustos 1939'da işgal edilen doğu Polonya'daydı. Sovyet işgali altındayken, aile evini terk etmedi. Babası görevine devam etti. Almanlar Haziran 1941'de Sovyetler Birliği'ni işgal etti ve kenti ele geçirdikten sonra Charlene'nin babasını tutukladı. Charlene babasını bir daha asla görmedi. Charlene, annesi ve kız kardeşi Almanların Horocow'da açtıkları bir gettoda yaşamaya zorlandı. 1942'de Charlene ve annesi Almanların gettoyu yıkayacağı yönündeki söylentiler üzerine gettodan kaçtı. Kız kardeşi onlardan ayrı bir şekilde saklanmaya çalıştı. Ancak kendisinden bir daha haber alınamadı. Charlene ve annesi nehrin kıyısındaki çalılıklarda saklanarak, suyun içinde saklanarak yakalanmaktan kurtuldı. Günlerce saklandılar. Bir gün Charlene uyandı ve annesinin kaybolduğunu anladı. Charlene, Horochow yakınlarındaki ormanda kendi başına hayatta kalmayı başardı ve Sovyet Kuvvetleri tarafından serbest bırakıldı. Sonra da Amerika Birleşik Devletleri'ne göç etti.
Ormanda nasıl yaşadım, veya ormanlarda, birden fazla. Bilmiyorum, ama bu şaşırtıcı bir şeydi, biri aç olduğunda ve tamamen morali bozulduğunda, yaratıcı oluyordu. Bunu söylediğimde bile buna inanmıyorum. Solucan yedim. Böcek yedim. Ağzıma sokabildiğim her şeyi yedim. Ve bilmiyorum, bazen çok hasta oldum. Orada bazı yabanî mantarlar vardı. Zehirli olduklarına emindim, bilmiyorum, zehirli olanlar. Hastaydım. Midem bulanıyordu ama hâlâ onu ağzıma koyuyordum. Çünkü bir şeyi çiğnemeye ihtiyacım vardı. Birikintilerden su içtim. Kardan. Tutabildiğim her şeyi. Bazen, bazen çiftçilerin köylerinin etrafında bulunan patates kilerlerine gizlice girdim ve bunlar iyi bir saklanma yeriydi. Çünkü kışın biraz daha sıcaklardı. Fakat orada ve her yerde kemirgenler vardı. Ve söylemem gerekirse çiğ fare yedim, evet yaptım. Anlaşılan, yaşamayı çok, çok istiyordum, çünkü anlatılamayacak şeyler yaptım. Hiç kimsenin yapabileceğini hayal bile edemeyeceğim şeyler yedim. Bir şekilde yaşadım. Neden bilmiyorum. Kendi kendime soruyorum. Ama yaptım.
We would like to thank Crown Family Philanthropies, Abe and Ida Cooper Foundation, the Claims Conference, EVZ, and BMF for supporting the ongoing work to create content and resources for the Holocaust Encyclopedia. View the list of donor acknowledgement.
