والدین شارلین، هر دو از رهبران انجمن محلی یهودی‌ها بودند. خانواده‌ی آنها در فعالیت‌های اجتماعی شرکت داشتند. پدر شارلین، استاد فلسفه در دانشگاه ایالتی لووف بود. جنگ جهانی دوم با حمله‌ی آلمان به لهستان در ۱ سپتامبر ۱۹۳۹ آغاز شد. شهر شارلین در بخش شرقی لهستان که بر اساس پیمان آلمان- شوروی، در اوت ۱۹۳۹ به تصرف شوروی درآمده بود، قرار داشت. آنها در منزل خود، در بخش تحت اشغال شوروی ماندند و پدر شارلین به تدریس ادامه داد. آلمان در ژوئن ۱۹۴۱ به شوروی حمله کرد و پس از اشغال شهر، پدر شارلین را دستگیر کردند. او دیگر پدرش را ندید. شارلین، مادر و خواهرش به اجبار به گتوی هوروخیف منتقل شدند. در ۱۹۴۲، شارلین و مادرش، پس از شنیدن شایعه‌هایی مبنی بر تخریب گتو توسط آلمانی‌ها، از گتو فرار کردند. خواهرش جداگانه پنهان شد اما دیگر خبری از او نشنیدند. شارلین و مادرش زیر بوته‌ای در ساحل رودخانه پنهان شدند و با پنهان شدن در زیر آب برای مدتی، از دستگیر شدن نجات یافتند. آنها چندین روز پنهان بودند. یک روز شارلین بیدار شد و متوجه شد که مادرش ناپدید شده است. شارلین به تنهایی در جنگل‌های نزدیک هوروخیف زنده ماند و توسط نیروهای شوروی آزاد شد. او بالاخره به ایالات متحده مهاجرت کرد.
اینکه چگونه در جنگل- یا بهتر است بگویم جنگلها- زندگی میکردم، نمیدانم. اما عجیب است که چگونه وقتی کسی گرسنه و کاملاً ناامید است، خلاقیتش گل میکند. من هرگز... حتی وقتی دربارهاش حرف میزنم، باورم نمیشود. کرم خوردم. حشره خوردم. هر چیزی را که میشد در دهان گذاشت، میخوردم. و نمیدانم، بعضی وقتها به شدت مریض میشدم. در جنگل قارچهای وحشی وجود داشت. مطمئنم که آنها سمی بودند. من سمیها را نمیشناختم. مریض بودم. معدهام بهم ریخته بود، با این وجود باید چیزی در دهانم میگذاشتم و میجویدم. آب درون چالهها را مینوشیدم. برف یا هر چیزی که گیرم میآمد. بعضی وقتها دزدکی وارد انبارهای سیب زمینی کشاورزان میشدم که در اطراف دهکدههای آنها قرار داشت. آنجا مخفیگاه خوبی بود چون در زمستان کمی گرمتر بود. اما آنجا همه جور جانوری وجود داشت. و، آه، باید بگویم که موش خام هم خوردم، بله خوردم. ظاهراً میخواستم به هر نحوی که شده زنده بمانم چرا که کارهای غیرقابل توصیفی انجام میدادم. چیزهایی میخوردم که هیچ کس حتی تصور آن را هم نمیتواند بکند. به هر ترتیبی بود زنده ماندم. نمی دانم چرا. مرتب هم از خودم میپرسم. اما زنده ماندم.
We would like to thank Crown Family Philanthropies, Abe and Ida Cooper Foundation, the Claims Conference, EVZ, and BMF for supporting the ongoing work to create content and resources for the Holocaust Encyclopedia. View the list of donor acknowledgement.
