پوگروم ها
"پوگروم" واژه ای روسی به معنای حمله یا فتنه و آشوب است. معنی ضمنی این واژه از نظر تاریخی، حمله خشونت آمیز ساکنان محلی علیه یهودیان در امپراتوری روسیه و سایر نقاط جهان است. در عصر مدرن، خشم و كینه اقتصادی و سیاسی علیه یهودیان، و همچنین سنت قدیمی یهودستیزی مذهبی میان برخی از مسیحیان، دستاویزهایی برای این شورش های خشونت آمیز و ناشی از نفرت و انزجار بوده است.
جمعیت مسیحی روسیه تزاری بین سالهای ١٨٨١ و ١٩١٧ پوگروم های پیاپی به راه انداختند. مرتکبین پوگروم ها- که در سطح مناطق با حمایت دولت و پلیس سازمان دهی شده بودند- قربانیان یهودی خود را مورد تجاوز جنسی قرار می دادند، آنها را به قتل می رساندند و اموال و دارایی آنان را غارت می کردند. طی جنگ داخلی که به دنبال انقلاب بلشویک ها در ١٩١٧ رخ داد، دهها هزار یهودی دراثر خشونت پوگروم ها در منطقه اوکراین و شرق لهستان (بین سالهای ١٩١٨ و ١٩٢٠) کشته شدند.
پس از به قدرت رسیدن حزب نازی در آلمان در سال ١٩٣٣، آدولف هیتلر با آنچه كه نازی ها اعمال خشونت آمیز "نامنظم" به شمار می آوردند به مخالفت پرداخت و در عوض برای تحقق سیاست ها و اعمال خشونت بار یهود ستیزانه، روشی سازمان یافته را به کار گرفت. "شب شیشه های شکسته"(٩-١٠ نوامبر 1938)- شب پرآشوب سوزاندن کنیسه ها در سراسر آلمان- اولین عمل خشونت آمیز گسترده علیه جامعه یهودیان آلمان بود.
طی جنگ جهانی دوم، هنگامی که "واحدهای سیار كشتار" به صورت سازمان یافته جوامع یهودی را در لهستان و اتحاد جماهیر شوروی اشغالی قتل عام می كردند، مقامات پلیس نازی شهروندان را تحریك كردند تا در شهرهای بیالیستوک (Bialystok)، کوونو(Kovno)، لووف (Lvov) و ریگا (Riga) پوگروم هایی به راه اندازند. در یاشی(Iasi) رومانی، حداقل ٨ هزار یهودی در پوگروم ١٩٤١، كه با پشتیبانی حکومت دیكتاتوری نظامی- فاشیستی صورت گرفت، کشته شدند.
پوگروم ها با پایان جنگ جهانی دوم خاتمه نیافتند. در کی یلتسه (Kielce) در لهستان، پوگرومی در ١٩٤٦به راه افتاد. انبوه ساکنین محلی در پی پیچیدن این شایعه كذب که یهودیان از خون کودکان مسیحی برای مناسک خود استفاده می کنند، به آنها حمله کردند. در این حمله كه درست یک سال پس از پایان هولوكاست انجام شد، چهل و دو یهودی کشته و در حدود پنجاه نفر نیز زخمی شدند.
پوگروم در کی یلتسه یکی از دلایل مهاجرت دسته جمعی صدها هزار یهودی بود كه از هولوکاست جان سالم به در برده بودند. این جنبش- که با عنوان "بریها" (Brihah) مشهور است- موجب شد تا یهودیان از لهستان و دیگر کشورهای اروپای شرقی خود را به اردوگاه های آوارگان در آلمان، اتریش و ایتالیای تحت اشغال متفقین برسانند. هراس از پوگروم های خشونت آمیز یكی از انگیزه هایی بود که باعث شد خیل عظیمی از یهودیان در صدد ترک اروپای پس از جنگ برآیند.