تبلیغات (خلاصه مقاله)

حکومت نازی ها از تبلیغات به منظور بسیج مردم آلمان برای حمایت از جنگ های کشورگشایانه خود استفاده می کرد. تبلیغات نژادپرستانه و یهودستیزانه در تهییج مجریان نسل کشی یهودیان اروپا نقشی ضروری ایفا می کرد. از این گذشته، تبلیغات برای کسب رضایت میلیون ها نفر از ناظران و تماشاچیان شکنجه و کشتار جمعی افراد به دلیل نژادشان مورد بهره برداری قرار می گرفت.

پس از به قدرت رسیدن نازی ها در سال 1933، آدولف هیتلر وزارت تنویر افکار عمومی و تبلیغات رایش را به ریاست یوزف گوبلز تأسیس کرد. کار این وزارتخانه تضمین این امر بود که پیام نازی ها از طریق هنر، موسیقی، تئاتر، فیلم، کتاب، رادیو، مطالب آموزشی و روزنامه به نحو مطلوب به مردم منتقل شود. در این میان، فیلم نقشی مهم در اشاعه یهودستیزی نژادی، برتری قدرت نظامی آلمان و آنچه که طبق ایدئولوژی نازی ها "شرارت ذاتی دشمنان" تعریف شده بود ایفا می کرد. در فیلم های نازی ها، یهودیان موجوداتی "مادون انسان" تصویر می شدند که در جامعه آریایی نفوذ کرده بودند. برخی از این فیلم ها- مثل "پیروزی اراده" (1935) به کارگردانی لنی رایفنشتال- از هیتلر و جنبش ناسیونال سوسیالیست تجلیل می کرد. روزنامه های آلمان، و بیش از همه روزنامه "اشتورمر" (مهاجم)، یهودیان را در کاریکاتورهای یهودستیزانه تصویر می کردند.

پس از تهاجم آلمان به اتحاد شوروی، نازی ها در تبلیغات خود - که مخاطبانش هم شهروندان ساکن آلمان و هم سربازانی بودند که در سرزمین های اشغالی خدمت می کردند- بر وجود ارتباط بین کمونیسم شوروی و یهودیان اروپا تأکید می کردند و تصویری آخرالزمانی و فاجعه آمیز از آنچه که احتمال داشت در صورت پیروزی روس ها در جنگ اتفاق بیفتد ارائه می دادند.