المپیک نازی‌ها، برلن- سال ۱۹۳۶: صدای سیاهپوستان آمریکایی و "جیم کراو" آمریکا
مدت کوتاهی پس از به قدرت رسیدن آدولف هیتلر در سال ۱۹۳۳ در آلمان، ناظران در ایالات متحده و دیگر کشورهای دموکرات غرب، اخلاقی بودن حمایت از بازی‌هایی المپیک با میزبانی آلمان نازی را زیر سوال بردند.کمیته‌ی بین المللی المپیک، برای تبعیت آلمان از منشور المپیک در ژوئن ۱۹۳۳ ضمانتی را از کمیته المپیک آلمان دریافت کرد. این منشور هر نوع تبعیضی را در ورزش منع می کرد. با فروکش کردن نگرانی ها در موردامنیت ورزشکاران سیاهپوست در آلمان نازی، بیشتر روزنامه های سیاهپوست آمریکایی با تحریم بازی های المپیک ۱۹۳۶مخالفت کردند.
نویسنده های چنین روزنامه هایی مثل تریبون فیلادلفیاPhiladelphia Tribune و شیکاگو دیفندرChicago Defender این بحث را مطرح می‌کردند که موفقیت های ورزشکاران سیاهپوست، نژادپرستی و اندیشه‌ی برتری "آریایی" در دیدگاه های نژادپرستانه‌ی نازی را تحت الشعاع قرار خواهد داد. آنها همچنین امیدوار بودند چنین پیروزی‌‌هایی، حس جدیدی از غرور را در بین سیاهپوستان در خانه تقویت کند. شیکاگو دیفندرChicago Defender در ۱۴دسامبر ۱۹۳۵ گزارش داد، ستارگان سیاهپوست آمریکایی در مسابقات دو، ایولاس پیکوک Eulace Peacock، جسی آونز Jesse Owens و رالف متکالف Ralph Metcalfe از آنجا که فکر می کردند موفقیت آنها، تئوریهای برتری جویانه‌ی نازی‌ها را رد می کند رای بر شرکت در مسابقات دادند.
ورزشکاران
در سال ۱۹۳۶، تعداد زیادی از ورزشکاران سیاهپوست رقبای المپیک بودند و در پایان، ۱۸آمریکایی سیاهپوست- ۱۶ مرد و ۲ زن به برلن رفتند. این تعداد، سه برابر شمار رقبای سیاهپوست بازی های لس آنجلس ۱۹۳۲ بود.
مدال‌آوران سیاهپوست آمریکایی
دیوید آلبریتون David Albrittonپرش ارتفاع, نقرهکُرنِلوس جانسون Cornelius Johnson پرش ارتفاع، طلا جیمز لووال James LuValle دو ۴۰۰ متر، برونزرلف متکالف Ralph Metcalfe دو ۴ در ۱۰۰ متر امدادی، طلا دو صد متر، نقره جسی اونز Jesse Owens دو ۱۰۰ متر، طلادو ۲۰۰ متر، طلادو با مانع، طلادو ۴۰۰ متر امدادی، طلافردریک پولارد Frederick Pollard, Jr. دو ۱۱۰ متر با مانع، برنزمتئو رابینسون Matthew Robinson دو دویست متر، نقرهآرچیبالد ویلیامز Archibald Williams دو ۴۰۰ متر، طلاجک ویلسون Jack Wilsonبوکس سنگین وزن، نقرهجان وودروف John Woodruff دو ۸۰۰ متر، طلا
تبعیض
المپیک برای ورزشکاران سیاهپوست، یک فرصت ویژه بود. در دهه‌ی ۱۹۳۰، سیاهپوست ها در آمریکا از بسیاری از جهات به دلیل تبعیض در رنج بودند. قوانین "جیم کراو" که توسط سفیدپوستان به منظور تضعیف و جداسازی سیاهپوستان تدوین شده بود، آنها را از داشتن بسیاری از مشاغل و ورود به اماکن عمومی مثل رستوران ها، هتل ها و سایر تجهیزات باز می‌داشت. به خصوص در جنوب، سیاهپوستان با ترس از خشونت‌های نژادی زندگی می کردند. ارتش ایالات متحده همچنان در جنگ جهانی دوم تفکیک شده بود.
ورزشی
در زمینه‌های ورزشی، فرصت برای سیاهپوستان چه در سطوح دانشگاهی و چه حرفه ای محدود بود. روزنامه نگاران سیاهپوست از حامیان تحریم المپیک انتقاد می‌کردند که چرا درباره تبعیض علیه ورزشکاران در سرزمین های خارجی صحبت می‌شود ولی کسی به مشکل تبعیض نژادی در مورد ورزشکاران در آمریکا نمی‌پردازد. آنها به این نکته اشاره می کردند که همه ورزشکاران سیاهپوست المپیک، از دانشگاه‌های شمال که بیشتر دانشجویانشان سفیدپوست است آمده‌اند. و به اینکه، این مسئله، ضعف تجهیزات و امکانات آموزشی در کالج های سیاهپوستان را نشان می دهد، جایی که بیشتر دانشجویان سیاهپوست آمریکایی در دهه‌ی ۱۹۳۰ تحصیل می کردند.
ادامه تبعیض
ورزشکاران سیاهپوست آمریکایی که در سال ۱۹۳۶ در المپیک برلن رقابت کردند ۱۴ مدال را از آن خود کردند. ادامه تبعیض‌های اجتماعی و اقتصادی که ورزشکاران سیاهپوست پس از بازگشت به ایالات متحده با آن مواجه شدند، تاکیدی بر طنز پیروزیشان در آلمان نژادپرست بود.