آشویتس نقشی کلیدی در "راه حل نهایی" یا برنامه نازی ها به منظور قتل عام یهودیان اروپا ایفا می کرد. نازی ها یهودیان را تقریباً از تک تک کشورهای اروپایی به مرکز کشتار آشویتس 2 (برکناو) در لهستان اشغالی تبعید کردند. در مجموع، حداقل 1.1 میلیون یهودی و دهها هزار نفر دیگر در آشویتس جان خود را از دست دادند.
برجسته سازیدر 1942، آلمان بر بیشتر قاره اروپا تسلط داشت. آلمان بزرگ به هزینه همسايگان خود وسعت یافته بود. اتريش و لوکزامبورگ به طور کامل ادغام شده بودند. مناطقی از چکوسلواکی، لهستان، فرانسه، بلژيک و کشورهای منطقه بالتيک به تصرف آلمان بزرگ درآمده بودند. نيروهای نظامی آلمان، نروژ، دانمارک، بلژيک، شمال فرانسه، صربستان، قسمت هایی از شمال يونان و مناطق گسترده ای از اروپای شرقی را به اشغال خود درآوردند. ايتاليا، مجارستان، رومانی، بلغارستان، اسلوواکی، فنلاند، کرواسی و حکومت ويشی فرانسه از متحدین آلمان به شمار می رفتند يا تحت نفوذ شديد آلمان ها قرار داشتند. بين سال های 1942 و 1944، نيروهای نظامی آلمان مناطق تحت اشغال خود را تا جنوب فرانسه، مرکز و شمال ايتاليا، اسلوواكی و مجارستان گسترش دادند.
برجسته سازیآشويتس بزرگترين اردوگاه ایجاد شده توسط آلمان ها به شمار می رفت. این اردوگاه، مجموعه ای متشکل از چندین اردوگاه، شامل اردوگاه کار اجباری، اردوگاه مرگ و اردوگاه بیگاری بود. آشویتس در شهر اوسی وینتسيم(Oswiecim)، نزدیک به مرز آلمان و لهستان (پیش از جنگ) در منطقه سيلزيای شرقی علیا قرار داشت که در 1939 ضمیمه آلمان شده بود. "آشويتس 1" اردوگاه اصلی و نخستین اردوگاهی بود که در اوسی وینتسيم دایر شد. "آشويتس 2" (برکناو) مرکز کشتار در اردوگاه آشويتس به شمار می رفت. قطارهای حامل یهودیان تقریباً هر روز از کشورهای تحت اشغال آلمان در اروپا به آشویتس- برکناو وارد می شد. "آشويتس 3" - که بونا يا مونوويتس نیز ناميده می شد- در مونوويتسه ایجاد شده بود تا به این ترتیب برای کارخانه های مجاور- از جمله آی.گ.فاربن- نیروی کار مجانی تأمین کند. حداقل 1.1 ميليون نفر يهودی در آشويتس کشته شدند. ساير قربانیان را 70 تا 75 هزار لهستانی، 21 هزار کولی و حدود 15 هزار اسیر جنگی شوروی تشکیل می دادند.
برجسته سازیاردوگاه های مرگ، مراكز كشتاری به شمار می رفتند كه برای نسل كشی طراحی شده بود. بین سالهای 1941 و 1945، نازیها شش اردوگاه مرگ را در كشور لهستان سابق بنا كردند كه عبارت بودند از: خلمنو، بلزک، سوبیبور، تریبلینكا، آشویتس- بركناو (قسمتی از مجموعه آشویتس) و مایدانک. اردوگاه های خلمنو و آشویتس در 1939 در مناطق الحاقی به آلمان بنا شدند. اردوگاه های دیگر (بلزک، سوبیبور، تربلینكا و مایدانک) در (فرمانداری کل) لهستان بنا شدند. از هر دو اردوگاه آشویتس و مایدانک به عنوان اردوگاه های كار اجباری و بیگاری و همچنین مراكز كشتار استفاده می شد. اكثریت قاطع قربانیان اردوگاه های مرگ را یهودیان تشكیل می دادند. تخمین زده می شود که 5/3 میلیون یهودی - به عنوان بخشی از راه حل نهایی- در این شش اردوگاه كشته شدند. سایر قربانیان را كولی ها و اسیران جنگی روس تشكیل می دادند.
برجسته سازیWe would like to thank Crown Family Philanthropies and the Abe and Ida Cooper Foundation for supporting the ongoing work to create content and resources for the Holocaust Encyclopedia. View the list of all donors.