آبراهام لیونت Abraham Lewent

آبراهام در یک خانواده یهودی در ورشو، پایتخت لهستان به دنیا آمد. پدر بزرگ او, صاحب یک کارگاه لباس دوزی و یک مغازه خرده فروشی بود که پدر آبراهام آن را اداره می کرد. خانواده آبراهام در بخش یهودی نشین ورشو زندگی می کردند و او در مدرسه یهودیان تحصیل می کرد. ورشو دارای بزرگترین جمعیت یهودی در سرتاسر اروپا بود. یهودیان تقریباً یک سوم از جمعیت شهر را تشکیل می‌دادند.

۱۹۳۳-۱۹۳۹: پس از آغاز بمباران ورشو در ۸ سپتامبر ۱۹۳۹، خانواده‌ام چیزی برای خوردن نداشت. مغازه ها به تلی از خاک تبدیل شده بودند؛ نه آب داشتیم، نه گرما. به دنبال غذا، از بمب‌های آلمانی گریختم و هفت شیشه ترشی از یک کارگاه ترشیجات که در همان نزدیکی بود، دزدیدم. چند هفته خانواده ام به غیر از ترشیجات و برنج چیزی برای خوردن نداشت. به دلیل نبود آب، آتش‌سوزی‌های ناشی از حملات هوایی، از کنترل خارج شده بود. امداد رسانی پس از تسلیم پایتخت انجام شد.

۱۹۴۰-۴۴: تا آوریل ۱۹۴۳، من در محله یهودی نشین ورشو در یک محوطه محصور و ویژه کار اجباری بودم. طی شورش محله یهودی نشین ورشو، شعله های آتش را می دیدیم. باورمان نمی شد. در یک طرف تمام خیابان ها را می دیدم که در آتش می سوختند. در طرف دیگر قسمت غیر یهودی نشین ورشو را می دیدم که خود را برای عید پاک آماده می کردند. وقتی که نازی‌ها، محله یهودی نشین را پس از شورش از بین بردند، من و پدرم در میان کسانی بودیم که برای تبعید فرستاده شدیم. لهستانی ها در پیاده‌رو ها ایستاده بودند و با نگاه خریدارانه چمدان های ما را ورانداز می کردند و می گفتند: "شماها که قرار است بمیرید! آنها را بگذارید برای ما."

آبراهام به مایدانک و سپس هفت اردوگاه دیگر نازی ها، از جمله بوخنوالد تبعید شد. او در ۳۰ آوریل ۱۹۴۵ هنگام انتقال به اردوگاه داخائو آزاد شد.