دیوید شپیرو Dawid Szpiro

دیوید بزرگترین پسر از دو پسر خانواده‌ای یهودی در ورشو بود. مادرش با فروش لباس‌های زنانه خانواده را اداره می کرد. پدر دیوید برای روزنامه‌ی یدیش (زبان یهودیان اروپایی) هاینت Haynt و مجله‌ی لیتراریش بلتر Literarishe Bleter می‌نوشت. خانواده‌ی شپیرو در قلب منطقه‌ی یهودی ورشو زندگی می‌کردند و دیوید و برادرش شلومو در آنجا به مدارس یهودی می‌رفتند.

۱۹۳۳-۳۹: دیوید در سن ۱۷ سالگی از مدرسه‌ی حرفه‌ای، فارغ التحصیل شد و به عنوان مکانیک شروع به کار کرد. هنگامی که پدرش در ۱۹۳۷ در آرژانتین شغلی پیدا کرد، دیوید و برادرش بریده‌های مطالب ضد یهودی در مطبوعات محلی را برای او فرستادند تا او را مجاب به انتقال خانواده به آرژانتین کنند. اما پدر دیوید باور نداشت که یهودی‌های لهستان در خطر باشند و در ۱۹۳۸ به لهستان بازگشت. همان سال، دیوید به گروه صهیونیستی هاشومر هازیر پیوست. آلمانی‌ها در ۱۹۳۹ لهستان را اشغال کردند.

۱۹۴۰-۴۴: در نوامبر ۱۹۴۰، گتوی یهودیان در ورشو تخلیه شد. دیوید و خانواده‌اش با تبادل لباس‌هایی که در خانه دوخته بودند با غذاهایی که لهستانی‌ها از خارج گتو می‌آوردند، غذای کافی برای خود تهیه می‌کردند. دیوید با دیگر اعضای هاشومر در گتو همکاری می کرد تا مدارک جعلی تهیه کنند و تحویل دهند. در ۱۹۴۲ او به طور غیرقانونی به تارنوف برده شد و به طور پنهانی در بخش غیریهودی شهر زندگی کرد. در آنجا او برای مادرش که از گتوی ورشو فرار کرده بود و همچنین برای برادرش که در اردوگاه کار اجباری در همان نزدیکی بود، مدارک جعلی تهیه کرد.

دیوید و دیگر اعضای مقاومت که دیوید با آنها زندگی می کرد، توسط گشتاپو کشف شدند و سپس با شکنجه کشته شدند. مادر و برادرش تنها اعضای خانواده بودند که در جنگ زنده ماندند.