اوا رَپَپورت Eva Rapaport

اوا تنها فرزند یک خانواده یهودی غیرمتدین بود. پدرش روزنامه نگار بود. اوا از گذراندن اوقات خود در کنار عموزاده‌اش، سوزی که دو سال از او بزرگتر بود لذت می‌برد. اوا اغلب با مادرش به سفرهای تعطیلاتی ویژه می‌رفتند. آنها گاه برای اسکی به کوه‌های آلپ در اتریش و گاه نیز در کلبه‌ی عمویش در کنار رود دانوب اقامت می‌کردند.

۱۹۳۳-۳۹: هنگامی که آلمان در سال ۱۹۳۸ اتریش را ضمیمه‌ی خود کرد، شرایط زندگی تغییر کرد. پدرم به دلیل نوشتن مقالاتی علیه آلمانی‌ها، از سوی گشتاپو مورد آزار و اذیت قرار گرفت. دوستان خوبم به دلیل یهودی بودنم به من فحش می‌دادند. والدینم گفتند که باید فرار کنیم. ما با قطار به پاریس گریختیم. در آنجا، روزی وقتی که کلاس سوم بودم، بمباران هوایی شروع شد. ما به سمت پناهگاهی دویدیم و ماسک‌های ضد گاز روی صورتمان گذاشتیم. بوی لاستیک همه جا را گرفته بود. من احساس خفگی می‌کردم.

۱۹۴۰-۴۴: پس از ورود آلمانی‌ها به پاریس در سال ۱۹۴۰، ما به مناطق اشغال نشده‌ی جنوب فرار کردیم. دو سال بعد، وقتی که من ۱۳ ساله بودم، آلمانی‌ها جنوب را اشغال کردند و ما مجدداً مجبور به تغییر مکان شدیم. در طول این سفر پر مخاطره در کوه‌های بین دو کشور سوئد و فرانسه، ما در روستای کوچک سن مارتین پناه گرفتیم. کشیش دهکده، پدر لونگری اجازه داد پدر و مادرم در زیرزمین خانه‌ی او پنهان شوند. من نیز آشکارا به عنوان چوپان در منطقه‌ی کشیش نشین زندگی می‌کردم. من با کودکان دیگر به کلیسا می‌رفتیم و مراسم عشای ربانی کاتولیک ها را فرا گرفتیم.

اوا و والدینش همچنان در سن مارتین مخفی باقی ماندند. آنها در اواخر سال ۱۹۴۴ آزاد شدند. در سال ۱۹۴۸، وقتی اوا ۱۸ ساله بود به همراه خانواده اش به ایالات متحده مهاجرت کرد.