ویتا ریوکینا Vita Rivkina

از آنجا که والدین ویتا هر دو پیش از ۵ سالگی او فوت کرده بودند، او با عموزاده‌هایش زندگی می‌کرد. او در ۱۸ سالگی با یوسف ریوکین ازدواج کرد و با هم به مینسک نقل مکان کردند. آنها سه دختر با نام‌های هاچیا، دورا و برتا به دنیا آوردند.

۱۹۳۳-۳۹: تا اوایل ۱۹۳۰، خانواده‌ی ریوکین در خیابان نوومنیتسکایا در مینسک مرکزی در نزدیکی رودخانه‌ی سوئیس زندگی می‌کردند. در دهه‌ی ۱۹۳۰، دخترها به مدارس دولتی شوروی رفتند و عضو سازمان جوانان شوروی با نام پیشاهنگان جوان بودند. در اواخر دهه‌ی ۱۹۳۰، مینسک پر از پناهندگان لهستانی فراری از حمله‌ی آلمان شد.

۱۹۴۰-۴۳: در ۲۷ ژوئن ۱۹۴۱، ارتش آلمان به مینسک رسید. تا اوت، خانواده‌ی ویتا مجبور به نقل مکان به شماره‌ی ۴۶ خیابان اوبووانایا در محله‌ی یهودی‌های مینسک شدند. در آنجا افراد گرسنه در نرده‌های سیمی اطراف گتو شکاف‌هایی ایجاد کرده بودند تا پنهانی در بخش «آریایی» به دنبال غذا بروند. کسانی که دستگیر می‌شدند با شلیک گلوله کشته می‌شدند. ویتا برای رساندن غذا به خانواده، تمام آنچه داشتند را فروخت. زمانی که قصد داشت کت شوهرش را بفروشد دستگیر شد. پلیس کت را ضبط کرد و آن را پوشید. سپس کت خود را به او داد و او را وحشیانه کتک زد.

جوانترین دختر ویتا، برتا قبل از نابود شدن محله‌ی یهودیان از آنجا فرار کرد. ویتا و بقیه‌ی اعضای خانواده تبعید شدند و دیگر خبری از آنها شنیده نشد.