بين سالهای 1941 و 1943، جنبش های مقاومت زیرزمینی در حدود 100 محله يهودی نشين در اروپای شرقی تحت اشغال نازی ها شکل گرفت. هدف اصلی آنها سازماندهی شورش، گریز از محله های یهودی نشین و ملحق شدن به واحدهای پارتيزانی در جنگ عليه آلمانی ها بود. يهوديان می دانستند كه با شورش نمی توان آلمانی ها را متوقف کرد و تنها تعدادی اندک از مبارزان موفق به فرار و پيوستن به پارتيزان ها خواهند شد. با اين وجود، يهوديان تصمیم به مقاومت گرفتند. علاوه بر این، زندانیان یهودی توانستند تحت بدترين شرايط در برخی اردوگاه های كار اجباری نازی ها و حتی در مراكز كشتار تربلينكا، سوبیبور و آشويتس به مقاومت بپردازند و شورش برپا كنند. دیگر شورش ها در اردوگاه هایی مثل كروشينا (1942)، مينسك مازوويتسکی (1943) و يانوفسكا (1943) درگرفت. زندانیان در چندین اردوگاه عملیات فرار و پیوستن به واحدهای پارتيزانی را سازماندهی کردند.
We would like to thank Crown Family Philanthropies, Abe and Ida Cooper Foundation, the Claims Conference, EVZ, and BMF for supporting the ongoing work to create content and resources for the Holocaust Encyclopedia. View the list of donor acknowledgement.