II. Dünya Savaşı sırasında muharip devletler iki önemli ittifakın birer tarafı olarak savaştı: Mihver Devletleri ve Müttefik Devletler. Mihver ittifakının üç büyük ortağı Almanya, İtalya ve Japonya’ydı. Mihver devletlerinin iki ortak menfaati vardı: 1) bölgesel genişleme, askerî zafere dayalı imparatorluklar kurma ve I. Dünya Savaşı sonrası uluslararası düzeni yıkma, 2) Sovyet komünizmini yok etme ya da etkisizleştirme.

Almanya ve İtalya, dostluk anlaşması imzaladıktan bir hafta sonra, 1 Kasım 1936’da Roma-Berlin Güç Ekseni’ni ilan etti. Nazi Almanya’sı ve İmparatorluk Japonya’sı, 25 Kasım 1936’da Sovyetler Birliği’ne yönelik sözde Antikomintern Paktı’nı imzaladı. İtalya, 6 Kasım 1937’de Antikomintern Paktı’na katıldı. Almanya ve İtalya 22 Mayıs 1939’da, Mihver ittifakını askerî hükümlerle resmî hâle getiren, sözde Çelik Pakt’ı imzaladı. Almanya, İtalya ve Japonya, son olarak 27 Eylül 1940’ta, Mihver ittifakı olarak bilinen Üçlü Pakt’ı imzaladı.

20 Kasım 1940’ta Macaristan, 23 Kasım 1940’ta ise Romanya, Mihver Devletleri’ne katıldı. “Bağımsız” bir devlet olarak, varlığı hem siyasi hem de ekonomik açıdan Almanya’ya bağlı olan Slovakya da, 24 Kasım’da aynı yönde hareket etti. 1 Mart 1941’de Bulgaristan, 25 Mart 1941’de ise Yugoslavya, Mihver Devletleri’ne katıldı. İki gün sonra, Sırp askerî yetkililer Üçlü Pakt’ı imzalayan hükümeti devirdi. Yugoslavya’nın Mihver Kuvvetleri’nce işgal edilmesinin ve parçalanmasının ardından, yeni kurulan sözde Bağımsız Hırvatistan Devleti, 15 Haziran 1941’de Mihver Devletleri’ne katıldı. Mihver Kuvvetleri’nin Sovyetler Birliği’ni işgal etmesinden dört gün sonra, 24 Haziran 1941’de, Finlandiya “savaş müttefiki” olarak SSCB’ye karşı savaşa girdi. Finlandiya, Üçlü Pakt’ı imzalamadı.

Büyük Britanya, ABD ve Sovyetler Birliği liderliğindeki Müttefik Kuvvetleri, 1945’te Mihver Kuvvetleri’ni yendi.