Heinz Rosenberg

Heinz, Alman üniversite şehri Göttingen’de bir Yahudi ailesinin üç çocuğundan en küçüğüydü. Babasının, Heinz'ın büyükbabası tarafından kurulduktan sonra ailede kalmış olan bir keten fabrikası vardı. Göttingen’in Yahudi nüfusu azdı ve tek bir sinagog vardı. Heinz şehirdeki devlet okuluna gidiyordu.

1933–39: 1933’te Naziler Almanya’da iktidara geldi. Bir yıl sonra fabrikamız elimizden alındı. Üç SA evimize geldi. Subaylardan biri silahını masaya koyarak sakin bir şekilde babama, "Bir hafta içinde burayı terk etmezseniz, sizi ve eşyalarınızı pencereden aşağı atarız" dedi. Bir ay içinde Hamburg’a taşındık. Nazi kararnameleri yüzünden okula gidemiyordum. Bu yüzden birkaç işte çalışıyordum. Ayrıca Naziler tarafından zorunlu işçi olarak da alındım.

1940–44: 1941’de ailemle birlikte, Yahudi olduğumuz için devlet düşmanı olarak sürüldüğümüzü belirten bir belge imzalamak zorunda bırakıldık. Doğuda çalışacağımız söylendi. Çoğumuz bunun çok da kötü olmadığını ve yakında eve döneceğimizi düşünüyorduk. Bir trene bindirildik ve dört gün sonra Sovyetler Birliği’ndeki Minsk’e vardık. Trenden inerken, muhafızların Sovyet savaş esirleriyle dolu açık sığır vagonlarına ekmek somunları attığını gördüm. Aç insanlar ekmek için birbiriyle mücadele ederken, Alman muhafızlar onlara ateş etti. O zaman, asla geri dönmeyeceğimizi anladım.

Heinz 1943’e kadar Minsk gettosunda kaldı. Sonraki iki yıl içinde 11 Nazi kampına gönderildi. Minsk gettosundaki on binlerce kişi arasında hayatta kalan az sayıda insandan biriydi.