هاینتس روزنبرگ Heinz Rosenberg

هاینتس کوچکترین فرزند از میان سه فرزند خانواده‌ای یهودی بود که در شهر دانشگاهی گوتینگن در آلمان زندگی می‌کردند. پدر او صاحب یک کارخانه‌ی تولید پارچه کتان بود که پدر بزرگ هاینتس آن را احداث کرده بود. جامعه‌ی یهودیان گوتینگن کوچک بود و فقط یک کنیسه در آن شهر وجود داشت. هاینتس در یکی از مدارس دولتی گوتینگن تحصیل می‌کرد.

۱۹۳۳-۳۹: نازی‌ها در سال ۱۹۳۳ در آلمان به قدرت رسيدند. یک سال بعد، کارخانه‌ی ما مصادره شد . سه نفر از گروه ضربت، به خانه‌ی ما آمدند. یک افسر اسلحه‌اش را روی میز گذاشت و آهسته به پدرم گفت که اگر در عرض یک هفته خانه را ترک نکنید، "شما و اسباب و اثاثیه‌ی شما را از پنجره بیرون می‌اندازیم." ما ظرف یک ماه به هامبورگ نقل مكان كردیم. طبق احکام نازی‌ها، من از رفتن به مدرسه منع شدم، به همین دلیل به چند کار مشغول شدم. علاوه بر این، نازی‌ها مرا به بیگاری گماشتند.

۱۹۴۰-۴۴: در سال۱۹۴۱، من و خانواده‌ام مجبور شدیم کاغذی را امضا کنیم که در آن قید شده بود من به عنوان یک یهودی و دشمن کشور تبعید می‌شوم. به ما گفته شد که برای کار به شرق اروپا خواهیم رفت. بسیاری از مردم فکر می‌کردند که اوضاع چندان بد نخواهد بود، و به زودی به خانه باز خواهند گشت. ما سوار قطار شدیم و بعد از چهار روز به مینسک در اتحاد جماهیر شوروی رسیدیم. هنگام ترک قطار متوجه شدم که نگهبانان قرص‌های نان را به داخل واگن‌های بدون سقف ویژه‌ی حمل حیوانات که پر از اسرای جنگی روس بود، پرتاب می‌کنند. در حالی که افراد گرسنه بر سر غذا می‌جنگیدند، نگهبانان آلمانی به آنها شلیک می‌کردند. آن زمان بود که متوجه شدم ما هیچ گاه به خانه باز نخواهیم گشت.

هاینتس تا سال ۱۹۴۳ در گتوی مینسک بود و طی دو سال پس از آن، او را به ۱۱ اردوگاه متفاوت نازی‌ها فرستادند. او یکی از معدود کسانی بود که از میان ده ها هزار زندانی گتوی مینسک جان سالم به در برد.