Hanne’nin ailesi bir fotoğraf stüdyosu sahibiydi. Ekim 1940’ta o ve diğer aile üyeleri Güney Fransa’daki Gurs kampına sürüldüler. Eylül 1941’de Çocuklara Yardım Derneği (OSE) Hanne’yi kurtardı ve Le Chambon-sur-Lignon çocuk evinde saklandı. Annesi Auschwitz’de öldü. 1943’te Hanne sahte belgeler aldı ve İsviçre’ye geçti. 1945’te Cenevre’de evlendi ve 1946’da bir kızı oldu. 1948’de Amerika Birleşik Devletleri’ne gitti.
OSE’den bir sosyal görevli annemi görmeye geldi ve Le Chambon köyündeki gençlere yardım etmek, onları kamptan çıkarmak istediğini söyledi. Annemin gitmeme izin verip vermeyeceğini sordu. Annem bana gitmek isteyip istemediğimi sordu, ben de “Elbette” dedim. Ve hiç “Ama seni özleyeceğim. Gitmeni istemiyorum” ya da böyle bir şey söylemedi. Gitmeme izin verdi. Gitmeme izin verecek kadar seviyordu beni. Çünkü bunu yapmayan anne babalar vardı. Bana bakıyorsunuz. Evet. Çocuklarının gitmesine izin vermeyen ebeveynler vardı. İnanılır gidi değil, ayrılamadılar. Annem altı gençle birlikte gitmeme izin verdi. Le Chambon’a gitmek üzere Eylül 1941’de yola çıktık. Le Chambon cennet gibiydi elbette. Özgürdük. Bir evde yaşıyorduk. İlkel bir yerdi ama yine de evdi. Tabii yiyecekler de çok daha iyiydi. Hatta ilk başta verdikleri ekmeği bitiremiyorduk. Çok fazla olduğunda değil, yiyebileceğimizden çok olduğu için. Bu yüzden ekmeği kızartıp sertleştirir ve küçük paketler yapıp kampa geri gönderirdik, çünkü kampta olanlarda sürekli endişe ediyorduk. Hepimiz küçük paketler yapıp onlara gönderirdik.
We would like to thank Crown Family Philanthropies, Abe and Ida Cooper Foundation, the Claims Conference, EVZ, and BMF for supporting the ongoing work to create content and resources for the Holocaust Encyclopedia. View the list of donor acknowledgement.
