روز ۲۰ آوریل ۱۸۸۹

 آدولف هیتلر (۱۸۸۹-۱۹۴۵)  در شهری مرزی بنام بران آیو ام این در اتریش به دنیا آمد. او پسر آلویس هیتلر، یک مآمور مالیاتی بود. بر خلاف باور عمومی او هیچ تبار یهودی نداشت.

۱۹۰۸

هیتلر به وین نقل مکان می‌کند.  وی یکسال  بعد، پس از بر باد دادن ارثیه‌ی قابل توجهی که به او رسیده بود دچار فقر و زندگی در پناه‌گاه‌های بی‌خانمانان شد. هیتلر تا ماه مه ۱۹۱۳ در وین زندگی می‌کند

۱۹۱۳

هیتلر در ماه مه،  به مونیخ در آلمان نقل مکان می‌کند  و سال بعد برای نبرد در جنگ جهانی اول در ارتش آلمان نام نویسی می‌کند

۱۹۱۸

هیتلر در جریان حمله با گاز خردل در نزدیکی یپرس در بلژیک تقریبا کور می‌شود. در ۱۱ نوامبر ۱۹۱۸، زمانی که دوران نقاهتش را در بیمارستان نظامی می‌گذراند خبر آتش‌بس را می‌شنود. جنگ جهانی اول، روی او و بسیاری دیگر از آلمانی‌ها تآثیر عمیقی می‌گذارد.  تآثیر این مناقشه و صلح متناقض آن، در ده‌ها بعد، پیامد‌هایی دارد که موجب بروز جنگ  جهانی دوم و در لوای آن نسل‌کشی می‌شود

روز ۱۲ سپتامبر سال ۱۹۱۹

هیتلر در جلسه‌ی اولیه‌ی حزب کارگران آلمان  که بعد به حزب  نازی زیر فرمان او تبدیل شد، شرکت می‌کند

روزهای ۹-۸ نوامبر سال ۱۹۲۳

آدولف هیتلر و حزب نازی  به منظور سرنگونی دولت باواریا و پایه‌گزاری یک «انقلاب ملی» گروه ائتلافی تشکیل می‌دهند. این کودتا که به نام  کودتای مونیخ معروف است شکست  می‌خورد و هیتلر به همراه همدستانش به دلیل خیانت دستگیر می‌شوند

۱۹۲۳-۱۹۲۵

هیتلر به  عنوان خیانت علیه حکومت  به پنج سال زندان محکوم می‌شود اما تنها یک سال حبس  می‌کشد.  وی در زمان حبس، کتاب «نبرد من» را می‌نویسد. این کتاب نفرت‌ انگیز در ترویج عناصر کلیدی  نازیسم و ایدئولوژی نژادگرایانه‌‌اش نقش مهمی ایفا می‌کند. این کتاب در دو جلد در سال‌های ۱۹۲۵ و ۱۹۲۶ به چاپ رسید و در سال  ۱۹۳۳، زمان به قدرت رسیدن هیتلر فروش آن به یک ملیون  رسید

۱۹۲۵

   هیتلر اس‌اس (یگان دفاعی ارتش)  را تآسیس می‌کند. در دوران رژیم نازی، اس‌اس  نه تنها مسئول نیروی پلیس آلمان و سیستم اردوگاه‌های کار اجباری بلکه، برای امنیت، تعین  هویت  اقوام، سیاست اسکان ، جمعیت و اطلاعات هم مسئول می‌شود

روز ۱۰  آوریل ۱۹۳۲

 هیتلر در دور دوم انتخابات ریاست‌جمهوری از ژنرال پاول فون هیندنبرگ، حاکم پا به سن گذاشته، شکست می‌خورد

ژانویه ۱۹۳۳

با انتخاب آدولف هیتلر به عنوان صدر‌اعظم، حزب نازی به قدرت می‌رسد

 روز ۲۳ مارس، ۱۹۳۳

پس از به آتش کشیدن رایشستاگ، ساختمان پارلمان آلمان  توسط خرابکاران ناشناس، مجلس آلمان قانون رفع محرومیت از ملت و رایش را که عمومآ به عنوان قانون« تفویض اختیار» شناخته می شود، تصویب می‌کند. این قانون به هیتلر به عنوان صدراعظم اجازه می دهد تا بدون اجازه‌ی رأی پارلمان، هر قانونی را به امضا برساند. این قانون عامل موثر برپایی یک دیکتاتوری  تحت حکومت هیتلر، می‌باشد.

روزهای ۲۰ ژوئن  و  ۲ ژوئیه‌، ۱۹۳۴ 

به دستور هیتلر، رهبران نازی، رهبر اس آ  را از بین برده و تمام دشمنان سیاسی را می‌کشند. این پاکسازی خونین  توافقی را میان رژیم نازی و ارتش آلمان به وجود می‌آورد که باعث تحکیم قدرت نازی‌ها می‌شود و این امکان را فراهم می‌آورد تا هیتلر خودش را به عنوان رهبر آلمان معرفی کرده و دعوی قدرت مطلق کند

 تابستان ۱۹۳۶

،هیتلر المپیک برلن را افتتاح می‌کند. المپیک  ۱۹۳۶، نمونه‌ای نادر است که  یک کشور میزبان هر دو المپیک تابستانی و زمستانی می باشد. آلمان نازی از المپیک ۱۹۳۶ به سود اهداف تبلیغلتی استفاده می‌کند. نازی‌ها تصویری نو، قوی و متحد از آلمان به نمایش می‌گذارند در حالیکه بسط و گسترش نیروی نظامی و هدف قرار دادن یهودیان و کولی‌ها را پنهان می‌کنند

روز ۱۲ مارس، ۱۹۳۸

نیروهای آلمان به اتریش پیشروی می‌کنند. آدولف هیتلر،  به هنگام نیمروز از مرز آلمان- اتریش، در ناحیه‌ی بران آیو ام این که زادگاهش بود می‌گذرد. روز بعد، انضمام اتریش به رایش آلمان اعلام می‌شود. در روز ۱۵ مارس،  در برابر فریاد شادی ۲۰۰،۰۰  نفر، هیتلر وارد وین، پایتخت اتریش می‌شود

۱۹۳۸

هیتلر در تاریخ  ۲۹ و ۳۰  سپتامبر سال ۱۹۳۸،  با رهبران، بریتانیا، فرانسه و ایتالیا در کنفرانسی در مونیخ آلمان ملاقات می‌کند. آنها توافق می‌کنند تا در قبال تعهد آلمان به صلح، سودتلند  به خاک آلمان ضمیمه شود. شش ماه بعد، هیتلر به کشورچکسلواکی حمله می‌کند

روز ۲۳ ژانویه‌ی ، ۱۹۳۹

هیتلر، به هنگام سخنرانی در برابر پارلمان آلمان در ژانویه‌ی ۱۹۳۹ اعلام می‌کند که برای محو  یهودیان از اروپا، جنگ جهانی دیگری به وقوع خواهد پیوست

روز ۲۳ اوت، ۱۹۳۹

وزرای امور خارجه‌ی آلمان و شوروی، ریبنتروف و مولوتوف، پیمان آلمان-شوروی را امضا می‌کنند. اصل عمده‌ی این توافق‌نامه، تعهد طرفین امضا کننده، به عدم حمله به دیگری به مدت ۱۰ سال است.

روز ۱ سپتامبر، ۱۹۳۹

آلمان نازی با حمله به لهستان، جنگ جهانی دوم را آغاز می‌کند

پاییز ۱۹۳۹ یا اوایل ژانویه‌ ۱۹۴۰

 آدولف هیتلر مجوز محرمانه برای برنامه‌ی مرگیاری را امضا می‌کند. طبق این برنامه، بیماران مبتلا به ناتوانی‌های ذهنی و جسمانی که در سازمان‌های داخل آلمان و یا مناطق ضمیمه شده به آلمان زندگی می‌کنند به صورت سیستماتیک کشته می‌شوند. این تنها نمونه‌ای است از مجوزهایی که هیتلر برای کشتار دسته‌جمعی به صورت سیستماتیک امضا می‌کند 

۱۹۴۱

در سال ۱۹۴۱، آدولف هیتلر، هنریش هیملر، راینهارد هیدریش و تعداد دیگری از مقامات برجسته‌ی آلمان، تصمیم به نابودی فیزیکی یهودیان اروپا ‌می‌گیرند

روز ۲۲ ژوئن، ۱۹۴۱

ارتش آلمان، در عملیات «بارباروسا»  به اتحاد جماهیر شوروی حمله می‌کند. هیتلر و دیگر رهبران نازی، بر خلاف فتوحاتشان در اروپای غربی، حمله به شوروی را نژادی و ایدئولوژیک می‌بینند

روز  ۱۱ دسامبر، ۱۹۴۱

در پی حمله ی ژاپن به پرل هاربر، علارغم آنکه آمریکا تنها علیه امپراتوری ژاپن اعلام جنگ می‌کند، آلمان و متحدش، ایتالیا، بر علیه آمریکا اعلام جنگ می‌کنند. در مدت کمتر از یکسال، ارتش زمینی آمریکا در شمال آفریقا با آلمان  خواهند جنگید

روز ۹ ژوئن، ۱۹۴۱

هیتلر، پس از مرگ رینهارد هایدریش، دومین مقام ارشد اس‌اس، اقدامات تلافی‌جویانه‌ای علیه مردم چک انجام می‌دهد. شهرهای « لیدیس» و «لزاکی» نابود می‌شوند و ساکنان آنها قتل‌عام و یا اخراج می‌شوند

 روز ۳۱ ژانویه و  ۲ فوریه، ۱۹۴۳

پس از چندین ماه مبارزه‌ی شدید و تلفات سنگین، نیروهای آلمان ( که حال تعدادشان تنها به ۹۱،۰۰۰سرباز می‌رسد) در استالینگراد تسلیم می‌شوند. این یک نقطه‌ی عطف در جنگ جهانی دوم و یک فاجعه برای  هدف بلند مدت هیتلر برای شکست اتحاد جماهیر شوروی است

روز ۶ ژوئن، ۱۹۴۴

نیروی‌های متفقین پیروزمندانه در سواحل نورماندی در فرانسه پیاده می‌شوند و «دومین جبهه» را علیه آلمان و رژیم هیتلر می‌گشایند

روز  ۲۰ ژوئیه، ۱۹۴۴

هیتلر از تروری که توسط مقامات ارتش و غیر نظامیان هماهنگ شده بود، جان سالم به در می‌برد. تلاش نافرجام برای کودتای برنامه‌ریزی شده  منجر به دستگیری حدود ۷۰۰۰ و اعدام حدود ۵۰۰۰ نفر می‌شود 

روز ۳۰ آوریل، ۱۹۴۵

هیتلر در پناهگاه زیر زمینی در برلن خودکشی می‌کند تا توسط نیرو‌های شوروی در حال پیشروفت اسیر نشود

۱۹۴۵

دادگاه بین المللی نظامی  در نورنبرگ تصمیم می گیرد که آدولف هیتلر، هانریش هیملر و یوزف گوبلز را به طور غیابی دادگاهی نکنند. هر سه ، پیش از پایان جنگ خودکشی کرده بودند.  دادگاه با این کار، قصد داشت تا از ایجاد این تصور که شاید آنها هنوز زنده باشند جلوگیری کند