Μολονότι οι Εβραίοι ήταν ο κύριος στόχος του ναζιστικού μίσους, δεν ήταν η μόνη πληθυσμιακή ομάδα υπό διωγμό. Υπήρχαν κι άλλα άτομα και πληθυσμιακές ομάδες που θεωρήθηκαν «ανεπιθύμητες» και «εχθροί του Κράτους». Μόλις οι φωνές των πολιτικών αντιπάλων φιμώθηκαν, οι Ναζί ενέτειναν την τρομοκρατία σε βάρος άλλων «παρείσακτων».

Όπως και οι Εβραίοι, οι Ρομά (Τσιγγάνοι) έγιναν στόχος των Ναζί ως «μη Άριοι» και φυλετικά «κατώτεροι». Οι Ρομά ζούσαν στη Γερμανία από το 1400 και είχαν αντιμετωπίσει την προκατάληψη αιώνων. Είχαν επίσης βιώσει διακρίσεις σε επίσημο επίπεδο πολύ πριν το 1933. Κατά τη διάρκεια της εξουσίας των Ναζί, οι οικογένειες των Ρομά (Τσιγγάνων) στις μεγάλες πόλεις συνελήφθησαν· τους πήραν δακτυλικά αποτυπώματα, τους φωτογράφησαν και τους εξανάγκασαν να ζουν σε ειδικούς καταυλισμούς κάτω από αστυνομική περιφρούρηση.

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, μέλη μια μικρής χριστιανικής ομάδας, έπεσαν θύματα όχι λόγω της φυλετικής καταγωγής τους αλλά λόγω των πιστεύω τους. Τα πιστεύω των Μαρτύρων του Ιεχωβά δεν τους επέτρεπαν τη συμμετοχή στο στρατό ή την ένδειξη υποταγής σε οποιαδήποτε κυβέρνηση με το χαιρετισμό της σημαίας ή, στην περίπτωση της ναζιστικής Γερμανίας, απευθύνοντας χιτλερικό χαιρετισμό. Αμέσως μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον Χίτλερ, οι Μάρτυρες στάλθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Όσοι παρέμειναν ελεύθεροι έχασαν τις δουλειές τους, τα επιδόματα ανεργίας και κοινωνικής πρόνοιας, και κάθε δικαίωμα ως πολίτες. Παρ’ όλα αυτά, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά συνέχισαν να οργανώνουν συγκεντρώσεις, να κηρύττουν και να μοιράζουν θρησκευτικά φυλλάδια.

Οι ομοφυλόφιλοι έπεσαν θύματα των Ναζί για λόγους συμπεριφοράς. Οι Ναζί θεωρούσαν τις ομοφυλοφιλικές σχέσεις «αφύσικη» και «άνανδρη» συμπεριφορά η οποία, καθώς δε συνείσφερε στη δημιουργία απογόνων, αποτελούσε απειλή για τις ναζιστικές πολιτικές που ενθάρρυναν την αναπαραγωγή «Αρίων». Λίγο μετά την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία, τα Τάγματα Εφόδου (SA) ξεκίνησαν επιδρομές σε λέσχες ομοφυλόφιλων. Πολλοί ομοφυλόφιλοι συνελήφθησαν και φυλακίστηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Δεκάδες έφηβοι συγκαταλέγονταν σε αυτήν την ομάδα.

Βασικές ημερομηνίες

24 ΙΟΥΝΙΟΥ 1933
ΕΚΤΟΣ ΝΟΜΟΥ ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ ΣΤΗΝ ΠΡΩΣΙΑ

Η ναζιστική κυβέρνηση της Πρωσίας, η μεγαλύτερη κυβέρνηση κρατιδίου της Γερμανίας, θέτει εκτός νόμου τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά αρνούνταν να υιοθετήσουν το ναζιστικό χαιρετισμό «Χάιλ Χίτλερ» και, από τις αρχές του 1935, να υπηρετήσουν στο γερμανικό στρατό. Οι Ναζί άρχισαν τις μαζικές συλλήψεις Μαρτύρων του Ιεχωβά το 1936. Πολλά άτομα φυλακίστηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, ενώ μέλη τους υπήρχαν σε όλα σχεδόν τα μεγάλα στρατόπεδα. Γενικά, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν αποκήρυτταν τα πιστεύω τους, μολονότι θα μπορούσαν έτσι να εξασφαλίσουν την απελευθέρωσή τους από τα στρατόπεδα υπογράφοντας μια σχετική δήλωση.

28 ΙΟΥΝΙΟΥ 1935
ΟΙ ΝΑΖΙ ΑΥΣΤΗΡΟΠΟΙΟΥΝ ΤΟ ΝΟΜΟ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑΣ

Οι Ναζί άσκησαν διώξεις κατά των Γερμανών ομοφυλοφίλων ανδρών, ο σεξουαλικός προσανατολισμός των οποίων αντιμετωπιζόταν ως εμπόδιο για τη διαιώνιση του γερμανικού έθνους. Στις 28 Ιουνίου 1935, το ναζιστικό κράτος αυστηροποίησε την παράγραφο 175 του Γερμανικού Ποινικού Κώδικα, ποινικοποιώντας ακόμη και τη φιλία μεταξύ ομοφυλοφίλων ανδρών. Οι κατ’ εξακολούθηση ομοφυλόφιλοι εκτοπίζονταν σε φυλακές και δεσμωτήρια˙ κατόπιν η φυλάκιση ορισμένων παρατεινόταν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Στα στρατόπεδα συγκέντρωσης φυλακίστηκαν από 5000 έως 15.000 ομοφυλόφιλοι, οι περισσότεροι Γερμανοί και Αυστριακοί. Εκεί ήταν υποχρεωμένοι να φορούν ένα ροζ τριγωνικό σήμα, που χρησιμοποιήθηκε ως το διακριτικό της σήμανσης ομοφυλοφιλίας.

18 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1944
Ο ΗΓΕΤΗΣ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΕΚΤΕΛΕΙΤΑΙ ΣΤΟ ΜΠΟΥΧΕΝΒΑΛΝΤ

Ο Έρνεστ Τέλμαν (Ernst Thaelmann), ηγέτης του Γερμανικού Κομμουνιστικού Κόμματος από το 1925 που στο παρελθόν είχε διατελέσει υποψήφιος για τη γερμανική προεδρία, εκτελείται στο στρατόπεδο Μπούχενβαλντ. Τον εκτέλεσαν μέλη των SS που τον φρουρούσαν κατά τη διάρκεια μιας αεροπορικής επιδρομής εναντίον ενός κοντινού εργοστασίου. Ο Τέλμαν είχε συλληφθεί μετά την πυρκαγιά που κατέστρεψε το κτίριο του γερμανικού κοινοβουλίου (Ράιχσταγκ) το 1933. Πέρασε περισσότερα από 12 χρόνια σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Κομμουνιστές, σοσιαλδημοκράτες και συνδικαλιστές ήταν από τις πρώτες ομάδες που βρέθηκαν υπό διωγμό από τους ναζί.