Ποιες ομάδες στοχοποίησαν οι Ναζί;

Η ναζιστική Γερμανία προέβη στον αδυσώπητο διωγμό, τη βάναυση κακοποίηση και τη στυγερή δολοφονία όσων θεωρούσε εχθρούς ή απειλή. Οι Ναζί θεωρούσαν τους Εβραίους ως τον κύριο εχθρό τους. Στοχοποίησαν άνδρες, γυναίκες και παιδιά με ακλόνητη στοχοπροσήλωση. Η έκταση του τρόμου και η κλίμακα των ανθρώπινων απωλειών εγείρουν ερωτήματα: Ποιες ομάδες στοχοποίησαν οι Ναζί; Γιατί στοχοποίησαν τις συγκεκριμένες ομάδες; 

Η ναζιστική Γερμανία έβαλε στο στόχαστρο τους Εβραίους επειδή οι Ναζί ήταν ριζικά αντισημίτες. Από τις απαρχές του, το ναζιστικό γερμανικό καθεστώς έλαβε ανελέητα μέτρα για να απομονώσει, να εξαθλιώσει και να περιθωριοποιήσει τους Εβραίους στη Γερμανία. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η πολιτική αυτή κλιμακώθηκε στις συστηματικές μαζικές δολοφονίες. Συνολικά, οι Ναζί μαζί με τους συμμάχους και τους συνεργάτες τους δολοφόνησαν έξι εκατομμύρια Εβραίους, στο γνωστό πλέον Ολοκαύτωμα. 

Εκτός από τη γενοκτονία των Εβραίων της Ευρώπης, οι Ναζί καταδίωξαν, κακοποίησαν ή δολοφόνησαν και άλλες ομάδες ανθρώπων. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτό το κατόρθωσαν με τη βοήθεια των συμμάχων και συνεργατών τους.1Footnote 11

Οι Ναζί στοχοποίησαν τις ακόλουθες ομάδες (παρατίθενται με αλφαβητική σειρά για ευκολία αναφοράς): 

• Τα άτομα με αναπηρία,
• Τους κοινωνικά παρείσακτους στη Γερμανία που χαρακτηρίζονταν υποτιμητικά ως «αντικοινωνικοί» ή «επαγγελματίες εγκληματίες»,
• Τους Μάρτυρες του Ιεχωβά,
• Τους Μαύρους της Γερμανίας,
• Τους ομοφυλόφιλους, αμφιφυλόφιλους και άλλους άνδρες που κατηγορήθηκαν για ομοφυλοφιλία στη Γερμανία,
• Τους πολίτες (μη Εβραίους) που κατηγορούνταν για ανυπακοή, αντίσταση ή αντάρτικη δραστηριότητα, 
• Τους πολιτικούς αντιπάλους και αντιρρησίες συνείδησης  στη Γερμανία,
• Τους Πολωνούς, 
• Τους Ρομά και άλλα άτομα που χαρακτηρίζονταν υποτιμητικά ως Τσιγγάνοι, 
• Τους Σοβιετικούς αιχμαλώτους πολέμου. 

Γιατί οι Ναζί στοχοποίησαν συγκεκριμένες ομάδες ανθρώπων για να τους καταδιώξουν και εν τέλει να τους δολοφονήσουν;

Αντικείμενα

Πίνακας με τα διακριτικά σήματα κρατουμένων (Αντικείμενα)

Πίνακας με τα διακριτικά σήματα των κρατουμένων που χρησιμοποιούνταν στα Ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης. Νταχάου, Γερμανία, περίπου 1938–1942.

Μεταξύ 1937 και 1938, τα SS δημιούργησαν ένα σύστημα σήμανσης των κρατουμένων στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ραμμένα πάνω στις στολές, τα χρωματικά κωδικοποιημένα σήματα προσδιόριζαν τον λόγο εγκλεισμού ενός ατόμου, με κάποιες διαφοροποιήσεις μεταξύ των στρατοπέδων. Οι Ναζί χρησιμοποίησαν αυτόν τον πίνακα χρωματικής σήμανσης κρατουμένων στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Νταχάου.

Πηγές:

• KZ Gedenkstaette Dachau

Η ναζιστική Γερμανία απανθρωποίησε και απαξίωσε ολόκληρες ομάδες ανθρώπων στο όνομα της ναζιστικής ιδεολογίας. Η ιδεολογία είναι ένα σύνολο πεποιθήσεων για το πώς λειτουργεί ο κόσμος. Η ναζιστική ιδεολογία ήταν ρατσιστική, αντισημιτική και υπερεθνικιστική. Βασίστηκε σε διάφορες υπάρχουσες έννοιες. Οι έννοιες αυτές περιλάμβαναν τον ρατσισμό, τον εθνικισμό, τον αντισημιτισμό, τον αντικομμουνισμό, τον αντιτσιγγανισμό και την ευγονική. Οι Ναζί συνδύασαν αυτές τις έννοιες και τις οδήγησαν σε καταστροφικά και δολοφονικά άκρα. 

Οι Ναζί αξιολογούσαν τους ανθρώπους βάσει βιολογικών, φυλετικών, πολιτικών και κοινωνικών κριτηρίων. Σύμφωνα με τη ναζιστική ιδεολογία, ορισμένες ομάδες ανθρώπων –όπως οι Εβραίοι και οι Ρομά– αποτελούσαν φυλετικές απειλές που υπονόμευαν τη φυλετική καθαρότητα του γερμανικού λαού. Άλλοι –όπως τα άτομα με αναπηρίες– θεωρούνταν βιολογικές απειλές. Οι Ναζί πίστευαν ότι έθεταν σε κίνδυνο τη γενετική υγεία του γερμανικού λαού. Άλλοι πάλι θεωρήθηκαν ως κοινωνικές, πολιτικές ή/και ιδεολογικές απειλές που υπονόμευαν τον έλεγχο των Ναζί στη Γερμανία και πέραν αυτής. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου (1939–1945), οι Ναζί κατέκτησαν μεγάλο μέρος της Ευρώπης. Αντιμετώπισαν πραγματικούς και υποτιθέμενους εχθρούς ως υπαρξιακές απειλές. Μεταξύ αυτών που στοχοποιήθηκαν ήταν μέλη της πολωνικής ελίτ, Σοβιετικοί αιχμάλωτοι πολέμου και μέλη αντιστασιακών ομάδων. Κατά τη διάρκεια του πολέμου, η ναζιστική Γερμανία διέπραξε τη γενοκτονία των Εβραίων της Ευρώπης και πολλές άλλες μαζικές θηριωδίες. 

Πώς οι Ναζί στοχοποίησαν τους Εβραίους;

Η ναζιστική Γερμανία καταδίωξε και δολοφόνησε εκατομμύρια Εβραίους επειδή οι Ναζί ήταν ριζικά αντισημίτες. Με άλλα λόγια ήταν προκατειλημμένοι απέναντι στους Εβραίους και τους μισούσαν. 

Το έντονο μίσος τους για τους Εβραίους οδήγησε τους Ναζί να αναζητούν εμμονικά τρόπους προκειμένου να καταστήσουν τη Γερμανία, και εν τέλει την Ευρώπη,«καθαρή από Εβραίους»  (judenrein). Από το 1933, το ναζιστικό γερμανικό καθεστώς χρησιμοποίησε νόμους που εισήγαγαν διακρίσεις για να εκδιώξει τους Εβραίους από όλες τις πτυχές της γερμανικής ζωής.

Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, οι ηγέτες των Ναζί άλλαξαν δραστικά τη μεταχείριση των Εβραίων της Ευρώπης. Οι ενέργειές τους κλιμακώθηκαν από διώξεις σε μαζικές δολοφονίες. Το 1939 η Γερμανία εισέβαλε στην Πολωνία. Αμέσως μετά, οι ναζιστικές γερμανικές αρχές φυλάκισαν τους Εβραίους σε γκέτο. Πολλοί Εβραίοι πέθαναν ως αποτέλεσμα ασθενειών, υποσιτισμού ή απάνθρωπης μεταχείρισης. Μετά την επίθεση της Γερμανίας στη Σοβιετική Ένωση το 1941, οι Ναζί και οι σύμμαχοι και συνεργάτες τους άρχισαν να διαπράττουν μαζικές εκτελέσεις ολόκληρων εβραϊκών κοινοτήτων στην κατεχόμενη ανατολική Ευρώπη. Το 1941–1942, η ναζιστική Γερμανία δημιούργησε κέντρα εξόντωσης για τη δολοφονία των Εβραίων σε θαλάμους αερίων. Με τη βοήθεια των συμμάχων και των συνεργατών τους, εκτόπισαν Εβραίους όλων των ηλικιών και τους οδήγησαν στον θάνατο. 

Συνολικά, η ναζιστική Γερμανία και οι σύμμαχοι και συνεργάτες της δολοφόνησαν έξι εκατομμύρια Εβραίους. Η συστηματική δίωξη και δολοφονία των Εβραίων της Ευρώπης είναι σήμερα γνωστή ως Ολοκαύτωμα. Η αμείλικτη εμμονή των Ναζί στο να στοχοποιήσουν και τελικά να εξολοθρεύσουν τον εβραϊκό λαό έκανε το Ολοκαύτωμα μοναδικό μεταξύ των ναζιστικών γερμανικών θηριωδιών. 

Πώς οι Ναζί στοχοποιούσαν μη εβραϊκές ομάδες; 

Οι Ναζί στοχοποιούσαν τους Εβραίους και άλλες ομάδες ανθρώπων με διαφορετικούς, αλλά επικαλυπτόμενους τρόπους. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτό το κατόρθωσαν με τη βοήθεια των συμμάχων και συνεργατών τους. 

Οι Ναζί στοχοποιούσαν τις ομάδες που αναφέρονται παρακάτω εφαρμόζοντας κάποιον συνδυασμό των ακόλουθων μορφών δίωξης:

• εξωδικαστική φυλάκιση σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, 
• διακρίσεις με βάση την υποτιθέμενη φυλετική ταυτότητα,
• βασανιστήρια, συμπεριλαμβανομένων απάνθρωπων ιατρικών πειραμάτων, 
• αναγκαστική στείρωση, ή/και 
• μαζική δολοφονία. 

Δεν υπέστησαν όλες οι ομάδες όλες αυτές τις μορφές διώξεων και βαρβαρότητας. Για παράδειγμα, οι Ναζί στοχοποιούσαν ορισμένες ομάδες ανθρώπων με διακρίσεις και άδικες φυλακίσεις, αλλά όχι με μαζικές δολοφονίες. 

Οι Ναζί δεν στοχοποιούσαν αυτές τις ομάδες με την ίδια ένταση. Καθ' όλη τη δωδεκαετία του ναζιστικού γερμανικού καθεστώτος, οι Εβραίοι παρέμειναν ο κύριος εχθρός και στόχος των Ναζί. Κατά καιρούς, οι Ναζί έστρεψαν την προσοχή τους και σε άλλες πληθυσμιακές ομάδες. Η χρονική στιγμή και η ένταση των ναζιστικών διώξεων εξαρτήθηκαν από διάφορους εξελισσόμενους παράγοντες, όπως τη ναζιστική ιδεολογία και πρακτικά ζητήματα (π.χ. τον πόλεμο). Σε όλες τις περιπτώσεις, οι Ναζί συμπεριφέρθηκαν με ακραία σκληρότητα.

Για λόγους ευκολίας, ακολουθεί αλφαβητικός κατάλογος των μη εβραϊκών πληθυσμιακών ομάδων που διώχθηκαν ή/και δολοφονήθηκαν από τους Ναζί. Κάθε ενότητα αποτελεί εισαγωγή στον τρόπο και τους λόγους στοχοποίησης της εκάστοτε μη εβραϊκής πληθυσμιακής ομάδας. 

Άτομα με αναπηρία

Η ναζιστική Γερμανία καταδίωξε και δολοφόνησε τα άτομα με αναπηρία επειδή οι Ναζί τα θεωρούσαν βιολογικά κατώτερα. Προκειμένου να εξαλείψει αυτή την υποτιθέμενη κληρονομική απειλή, το ναζιστικό γερμανικό καθεστώς εφάρμοσε μια ριζοσπαστική μορφή ευγονικής. Το 1933, η ναζιστική Γερμανία θέσπισε τον νόμο περί κληρονομικής υγείας. Ο νόμος αυτός είχε ως αποτέλεσμα την αναγκαστική στείρωση περίπου 400.000 ατόμων που είχαν διαγνωστεί με ορισμένες υποτιθέμενες κληρονομικές αναπηρίες. 

Το 1939, το ναζιστικό γερμανικό καθεστώς άρχισε να δολοφονεί τα παιδιά που γεννιόντουσαν με ορισμένες αναπηρίες. Οι αρχές δεν άργησαν να στραφούν στους ενήλικες με αναπηρία που ζούσαν σε ιδρύματα και εγκαταστάσεις φροντίδας. Οι Γερμανοί γιατροί και νοσηλευτές πραγματοποίησαν αυτές τις δολοφονίες στο πλαίσιο του προγράμματος ευθανασίας (κωδική ονομασία Aktion T-4). Οι αρχές σκότωσαν δεκάδες χιλιάδες άτομα με αναπηρίες σε θαλάμους αερίων στα κέντρα δολοφονίας του προγράμματος ευθανασίας. Μερικές φορές σκότωναν χορηγώντας θανατηφόρες δόσεις φαρμάκων στα θύματά τους ή στερώντας  τους την τροφή μέχρι λιμοκτονίας. Οι γερμανικές μονάδες πυροβολούσαν επίσης άτομα με αναπηρία στην κατεχόμενη ανατολική Ευρώπη. Συνολικά δολοφονήθηκαν περίπου 250.000-300.000 άτομα με αναπηρία. 

Κοινωνικά παρείσακτοι στη Γερμανία 

Το ναζιστικό καθεστώς καταδίωξε ορισμένους Γερμανούς που θεωρούσε κοινωνικά παρείσακτους. Στο στόχαστρο είχαν μπει άτομα που ήταν περιθωριοποιημένοι και εξαθλιωμένα, καθώς και άνθρωποι με ορισμένους τύπους ποινικού μητρώου. Το ναζιστικό γερμανικό καθεστώς αναφερόταν σε αυτούς τους Γερμανούς με τους υποτιμητικούς χαρακτηρισμούς Asozialen (αντικοινωνικοί) και Berufsverbrecher (επαγγελματίες εγκληματίες). Όσοι χαρακτηρίζονταν αντικοινωνικοί συχνά δεν είχαν μόνιμη διεύθυνση κατοικίας ή σταθερή εργασία. Πολλοί είχαν συλληφθεί επανειλημμένα για επαιτεία, αλητεία ή πορνεία. Οι Ναζί θεωρούσαν τους Ρομά βιολογικά κατώτερους ή/και κοινωνικά παραβατικούς. Τα άτομα που χαρακτηρίζονταν ως «επαγγελματίες εγκληματίες» είχαν συνήθως ποινικό μητρώο για εγκλήματα κατά της ιδιοκτησίας και πολλοί ήταν υπότροποι. Ορισμένοι όμως δεν είχαν κατηγορηθεί ποτέ για κάποιο έγκλημα. 

Το ναζιστικό γερμανικό καθεστώς κακομεταχειρίστηκε σκληρά τους ανθρώπους που θεωρούσε κοινωνικά παρείσακτους. Όσοι θεωρούνταν κοινωνικά παρείσακτοι συχνά στειρώνονταν με τη βία. Επίσης, φυλακίζονταν άδικα και επ' αόριστον σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Στα στρατόπεδα, όσοι φυλακίζονταν ως «αντικοινωνικοί» έπρεπε να φορούν μαύρα διακριτικά σήματα. Όσοι φυλακίζονταν ως «επαγγελματίες εγκληματίες» έπρεπε να φορούν πράσινα διακριτικά σήματα. Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι που χαρακτηρίστηκαν «αντικοινωνικοί» ή «επαγγελματίες εγκληματίες» πέθαναν ως αποτέλεσμα των ναζιστικών πολιτικών. 

Μάρτυρες του Ιεχωβά 

Η ναζιστική Γερμανία καταδίωξε τους Μάρτυρες του Ιεχωβά λόγω της άρνησής τους να εγκαταλείψουν τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις και να υπηρετήσουν το ναζιστικό γερμανικό καθεστώς. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά αρνήθηκαν να χαιρετούν ναζιστικά, να ενταχθούν σε οργανώσεις του ναζιστικού κόμματος, να δώσουν όρκο πίστης στον Αδόλφο Χίτλερ ή να αφήσουν τα παιδιά τους να ενταχθούν στη Χιτλερική Νεολαία. Ως ειρηνιστές, αρνήθηκαν επίσης να υπηρετήσουν στον γερμανικό στρατό. 

Στη Γερμανία, οι Ναζί απαγόρευσαν πολλές δραστηριότητες και εκδόσεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Οι αρχές μερικές φορές έπαιρναν τα παιδιά των Μαρτύρων από τις οικογένειές τους και τα έβαζαν σε ανάδοχες οικογένειες. Πολλοί άνδρες που αρνήθηκαν τη στρατιωτική θητεία ως αντιρρησίες συνείδησης εκτελέστηκαν. Χιλιάδες Μάρτυρες του Ιεχωβά από τη Γερμανία και την κατεχόμενη Ευρώπη φυλακίστηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης επειδή αρνήθηκαν να συμμορφωθούν με τις ναζιστικές απαιτήσεις. Στα στρατόπεδα, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έπρεπε να φορούν μοβ διακριτικά σήματα. Περίπου 1.700 Μάρτυρες του Ιεχωβά δολοφονήθηκαν κατά τη διάρκεια της ναζιστικής περιόδου. 

Μαύροι της Γερμανίας 

Φωτογραφία

Διαφάνεια που παρουσιαζόταν κατά τη διάρκεια διαλέξεων στην Κρατική Ακαδημία για τη Φυλή και την Υγεία στη Δρέσδη. (Φωτογραφία)

Η κόρη μιας λευκής Γερμανίδας και ενός μαύρου Γάλλου στρατιώτη στέκεται ανάμεσα σε λευκές συμμαθήτριές της, Μόναχο, 1936. Αυτή η εικόνα είχε περιληφθεί ως διαφάνεια σε διαλέξεις σχετικά με τη γενετική, την εθνολογία και τη φυλετική αναπαραγωγή στην Κρατική Ακαδημία για τη Φυλή και την Υγεία στη Δρέσδη, Γερμανία.

Πηγές:

• Library of Congress

Οι Μαύροι στη Γερμανία έγιναν θύματα του ναζιστικού γερμανικού καθεστώτος, επειδή οι Ναζί τους θεωρούσαν φυλετικά κατώτερους. Όταν οι Ναζί ανήλθαν την εξουσία το 1933, υπήρχαν αρκετές χιλιάδες Μαύροι που ζούσαν στη Γερμανία. Οι Ναζί εφάρμοσαν τους φυλετικούς νόμους της Νυρεμβέργης στους Μαύρους. Αναφέρονταν στους Μαύρους με τον υποτιμητικό χαρακτηρισμό Neger und ihre Bastarde (Νέγροι και τα μπάσταρδα τους). Τα άτομα που στοχοποιήθηκαν επειδή ανήκαν στη συγκεκριμένη ομάδα ήταν Αφρικανοί, Αφροαμερικανοί, πολυφυλετικά άτομα και άλλα άτομα που χαρακτηρίζονταν ως Μαύροι και ζούσαν στη Γερμανία. Η ομάδα αυτή περιλάμβανε αρκετές εκατοντάδες πολυφυλετικά παιδιά που γεννήθηκαν στην περιοχή της Ρηνανίας της Γερμανίας κατά τον μεσοπόλεμο. Τα παιδιά αυτά είχαν ποικίλες εθνοτικές καταβολές (όπως αραβικές και βιετναμικές). Ωστόσο, όλοι τους χαρακτηρίζονταν Μαύροι και υποτιμητικά Rheinlandbastard (μπάσταρδα της Ρηνανίας). 

Παρόλο που δεν υπήρχε κάποιο κεντρικό, συστηματικό πρόγραμμα που στοχοποιούσε Μαύρους στη Γερμανία για εκτέλεση, πολλοί φυλακίστηκαν, εξαναγκάστηκαν σε στείρωση και δολοφονήθηκαν από τους Ναζί. Άγνωστος αριθμός, ίσως εκατοντάδες, δολοφονήθηκαν. 

Ομοφυλόφιλοι και αμφιφυλόφιλοι άνδρες και άλλοι άνδρες που κατηγορήθηκαν για ομοφυλοφιλία στη Γερμανία

Το ναζιστικό γερμανικό καθεστώς καταδίωκε ομοφυλόφιλους, αμφιφυλόφιλους και άλλους άνδρες στο πλαίσιο της εκστρατείας του κατά της ανδρικής ομοφυλοφιλίας. Οι Ναζί θεωρούσαν ότι οι ομοφυλόφιλοι άνδρες αποτελούσαν απειλή για τα ποσοστά γεννήσεων και συνεπώς για την τύχη του γερμανικού λαού. Συνέλαβαν δεκάδες χιλιάδες άνδρες βάσει του άρθρου 175. Το άρθρο 175 ήταν η διάταξη του γερμανικού ποινικού κώδικα που απαγόρευε τις σεξουαλικές σχέσεις μεταξύ ανδρών. Στη Γερμανία δεν υπήρχε παρόμοιος νόμος που να απαγορεύει τις σεξουαλικές σχέσεις μεταξύ γυναικών. Παρ' όλα αυτά, οι Ναζί δημιούργησαν ένα κλίμα περιορισμών και φόβου για πολλές λεσβίες. 

Μεταξύ 5.000 και 15.000 άνδρες φυλακίστηκαν ως «ομοφυλόφιλοι» (homosexuell) παραβάτες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ορισμένοι άνδρες που κατηγορήθηκαν για ομοφυλοφιλία ευνουχίστηκαν με τη βία. Αυτή η ομάδα κρατουμένων ήταν συνήθως υποχρεωμένη να φοράει ένα ροζ τρίγωνο στις στολές των στρατοπέδων ως μέρος του συστήματος κατηγοριοποίησης των κρατουμένων. Εκατοντάδες, ή ίσως και χιλιάδες, πέθαναν. 

Πολίτες (μη Εβραίοι) που κατηγορούνταν για ανυπακοή, αντίσταση ή αντάρτικη δραστηριότητα 

Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, οι ναζιστικές γερμανικές αρχές κακοποίησαν και δολοφόνησαν αθώους πολίτες στο όνομα της κατάπνιξης της αντίστασης κατά της γερμανικής κατοχής. Σε ολόκληρη την κατεχόμενη Ευρώπη, οι Γερμανοί και οι σύμμαχοι και συνεργάτες τους στοχοποίησαν μέλη των αντιστασιακών ομάδων, τα οποία είτε όντως ανήκαν σε αυτές είτε υπήρχαν απλές υποψίες για τη συμμετοχή τους. Συνέλαβαν, βασάνισαν, φυλάκισαν και μερικές φορές εκτέλεσαν μεμονωμένα άτομα. Οι Γερμανοί στοχοποίησαν επίσης μη Γερμανούς πολίτες, συμπεριλαμβανομένων των αλλοδαπών καταναγκαστικών εργατών, οι οποίοι παραβίαζαν γερμανικά διατάγματα, πολιτικές ή άλλους κανονισμούς. 

Οι Γερμανοί προέβησαν επίσης σε συλλογικές τιμωρίες. Μαζί με τους συμμάχους και τους συνεργάτες τους, σκότωσαν αθώους πολίτες σε σφαγές. Οι Ναζί αποκαλούσαν τις δολοφονίες «αντίποινα» ή «αντι-αντιστασιακά μέτρα ειρήνευσης». Σε αυτές τις σφαγές, οι δράστες ισοπέδωναν ολόκληρα χωριά. Συχνά δολοφονούσαν όλους τους κατοίκους. Αυτή η μορφή τρομοκρατίας ήταν πολύ πιο συνηθισμένη στην κατεχόμενη ανατολική και νότια Ευρώπη απ' ό,τι στη δυτική και κεντρική Ευρώπη. Στην κατεχόμενη Πολωνία και στα κατεχόμενα εδάφη της Σοβιετικής Ένωσης, οι Ναζί ήταν ιδιαίτερα σκληροί σε όλους αδιακρίτως.. Συνολικά, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι έπεσαν θύματα σφαγών ως αντίποινα. Τα θύματα ήταν Λευκορώσοι, Έλληνες, Ιταλοί, Πολωνοί, Ρώσοι, Σέρβοι, Ουκρανοί και άλλοι. 

Πολιτικοί αντίπαλοι και διαφωνούντες στη Γερμανία

Η ναζιστική Γερμανία καταδίωξε τους Γερμανούς πολιτικούς αντιπάλους και τους διαφωνούντες που εξέφραζαν την αντίθεσή τους στο ναζιστικό κόμμα ή στο ναζιστικό καθεστώς. Αμέσως μετά την ανάληψη της εξουσίας, οι Ναζί πραγματοποίησαν επίθεση στη γερμανική δημοκρατία. Συνέλαβαν με συνοπτικές διαδικασίες και κακοποίησαν δεκάδες χιλιάδες ηγέτες αντιπάλων πολιτικών κομμάτων. Ειδικότερα, στοχοποίησαν τους κομμουνιστές και τους σοσιαλοδημοκράτες. Οι Ναζί μετέτρεψαν τη Γερμανία από μια δημοκρατία με ελεύθερη έκφραση και ελεύθερο Τύπο σε μια δικτατορία που απαγόρευσε κάθε μορφή διαφωνίας. Πολλοί Γερμανοί υποστήριξαν αυτόν τον μετασχηματισμό και αγκάλιασαν το καθεστώς. Όμως μια μικρή μειοψηφία επέλεξε να εκφράσει την αντίθεσή της για ηθικούς, θρησκευτικούς, πολιτικούς ή άλλους λόγους. 

Οι Γερμανοί που μιλούσαν ανοιχτά κατά των Ναζί τιμωρούνταν. Πολλοί φυλακίστηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης ως πολιτικοί κρατούμενοι, όπου έπρεπε να φορούν κόκκινα διακριτικά σήματα στις στολές τους. Το καθεστώς όριζε με ευρεία έννοια το τι αποτελούσε προδοσία ή πράξη προδοσίας. Για παράδειγμα, το να πεις ένα αστείο για τον Αδόλφο Χίτλερ θα μπορούσε να αποτελέσει λόγο σύλληψης ή και εκτέλεσης. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, οι Γερμανοί που συλλαμβάνονταν να ασκούν ενεργό αντίσταση συχνά εκτελούνταν. Δεκάδες χιλιάδες Γερμανοί πολιτικοί αντίπαλοι και αντιφρονούντες σκοτώθηκαν. 

Πολωνοί

Η ναζιστική Γερμανία καταδίωξε και δολοφόνησε Πολωνούς κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Το έκανε επειδή θεωρούσε την Πολωνία και ορισμένους Πολωνούς ως εμπόδια στα επεκτατικά της σχέδια. Θεωρούσε τους Πολωνούς ως υπανθρώπους (Untermenschen), κατάλληλους μόνο για να γίνουν σκλάβοι των Γερμανών.

Από το 1939, οι Ναζί κατέλαβαν πολωνικά εδάφη. Σχεδίαζαν να μετατρέψουν μεγάλο μέρος της Πολωνίας σε «ζωτικό χώρο»(Lebensraum) για τον γερμανικό λαό. Οι γερμανικές αρχές πραγματοποίησαν εθνοκάθαρση στην κατεχόμενη Πολωνία. Προσπάθησαν να εκγερμανοποιήσουν τους Πολωνούς, τους τόπους και τα εδάφη. Οι γερμανικές αρχές διεξήγαγαν ειδικές επιχειρήσεις δολοφονίας κατά της πολωνικής μορφωμένης ελίτ. Σε αυτές τις επιχειρήσεις φυλάκισαν και εκτέλεσαν δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους. Μεταξύ των θυμάτων ήταν Πολωνοί δάσκαλοι, καθηγητές πανεπιστημίου, κληρικοί, πολιτικοί και άλλοι. 

Οι γερμανικές αρχές εκτόπισαν επίσης με τη βία Πολωνούς από τα σπίτια τους. Έκλεψαν τη γη και την περιουσία τους. Απήγαγαν δεκάδες χιλιάδες πολωνόπουλα για να τα εκγερμανοποιήσουν. Οι γερμανικές αρχές εκμεταλλεύονταν τους Πολωνούς για καταναγκαστική εργασία και αντιδρούσαν σκληρά σε κάθε σημάδι πολωνικής αντίστασης.  Για παράδειγμα, ισοπέδωσαν ολόκληρα πολωνικά χωριά ως αντίποινα για υποτιθέμενες αντάρτικες δραστηριότητες. Συνέλαβαν επίσης και φυλάκισαν δεκάδες χιλιάδες Πολωνούς σε στρατόπεδα συγκέντρωσης ως πολιτικούς κρατούμενους. Συνολικά, περίπου 1,8 εκατομμύρια Πολωνοί δολοφονήθηκαν από τους Γερμανούς κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. 

Ρομά και άλλα άτομα που χαρακτηρίζονταν υποτιμητικά ως Τσιγγάνοι

Η ναζιστική Γερμανία και οι σύμμαχοι και συνεργάτες της καταδίωξαν και δολοφόνησαν τους Ρομά και άλλα άτομα που χαρακτηρίστηκαν υποτιμητικά ως Τσιγγάνοι. Οι Ναζί το έκαναν επειδή υποστήριζαν τον αντιτσιγγανισμό. Αντιτσιγγανισμός είναι το μίσος ή η προκατάληψη κατά των Ρομά και άλλων ατόμων που χαρακτηρίζονται υποτιμητικά ως Τσιγγάνοι. Οι Ναζί θεωρούσαν τους Ρομά φυλετικά κατώτερους και κοινωνικά παραβατικούς. 

Στη δεκαετία του 1930, η ναζιστική Γερμανία καταδίωξε τους Ρομά χρησιμοποιώντας φυλετικούς νόμους και άλλα μέσα. Το 1935, οι γερμανικές αρχές άρχισαν να δημιουργούν τα Zigeunerlager (στρατόπεδα τσιγγάνων) όπου εγκατέστησαν οικογένειες Ρομά. Στείρωσαν με τη βία τους Ρομά, νόμιμα και εξωθεσμικά. 

Η ναζιστική πολιτική απέναντι στους Ρομά ριζοσπαστικοποιήθηκε μετά την έναρξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Κατά τη διάρκεια του πολέμου, οι Ναζί και οι σύμμαχοι και συνεργάτες τους διέπραξαν γενοκτονία των Ευρωπαίων Ρομά. Δολοφόνησαν τους Ρομά σε κέντρα εξόντωσης, με επιχειρήσεις μαζικού τουφεκισμού και με βάναυση μεταχείριση σε γκέτο και στρατόπεδα. Το Zigeunerlager στο Άουσβιτς ήταν ιδιαίτερα διαβόητο. Στο Άουσβιτς και σε άλλα στρατόπεδα συγκέντρωσης, οι ναζί γιατροί υπέβαλαν τους Ρομά κρατούμενους σε σκληρά ιατρικά πειράματα. Συνολικά σκοτώθηκαν τουλάχιστον 250.000 –κατά άλλες πηγές πιθανόν και 500.000– Ρομά.

Σοβιετικοί αιχμάλωτοι πολέμου

Φωτογραφία

Γερμανός στρατιώτης φρουρεί Σοβιετικούς αιχμαλώτους πολέμου (Φωτογραφία)

Ένας Γερμανός στρατιώτης φρουρεί Σοβιετικούς αιχμαλώτους πολέμου στο στρατόπεδο Uman στην Ουκρανία. Σοβιετική Ένωση, 14 Αυγούστου 1941.

Πηγές:

• National Archives and Records Administration, College Park, MD

• Προβολή αρχειακού υλικού

Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η ναζιστική Γερμανία διέπραξε συστηματική κακομεταχείριση και μαζική δολοφονία των Σοβιετικών αιχμαλώτων πολέμου. Οι Ναζί μεταχειρίστηκαν τους Σοβιετικούς αιχμαλώτους πολέμου με ακραία σκληρότητα, σε αντίθεση με τη μεταχείριση που επιφύλαξαν στους Βρετανούς, Γάλλους ή Αμερικανούς αιχμαλώτους πολέμου. Το έκαναν επειδή οι Ναζί θεωρούσαν την Κομμουνιστική Σοβιετική Ένωση (ΕΣΣΔ) ως υπαρξιακό εχθρό που έπρεπε να εξοντωθεί. Θεωρούσαν πολλούς από τους λαούς που ζούσαν στη Σοβιετική Ένωση ως φυλετικά και πολιτισμικά υπανθρώπους. 

Η ναζιστική Γερμανία εισέβαλε στη Σοβιετική Ένωση τον Ιούνιο του 1941. Ο γερμανικός στρατός αιχμαλώτισε γρήγορα εκατομμύρια Σοβιετικούς στρατιώτες. Μερικές φορές ο στρατός διέπραξε,  με συνοπτικές διαδικασίες, εκτελέσεις αιχμαλώτων πολέμου. Τα SS και η αστυνομία επέλεγαν και σκότωναν συστηματικά δεκάδες χιλιάδες Σοβιετικούς αιχμαλώτους πολέμου μόνο και μόνο επειδή ήταν Εβραίοι, πολιτικοί κομισάριοι ή μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος. Ένας σημαντικός αριθμός Σοβιετικών αιχμαλώτων πολέμου από την Κεντρική Ασία εκτελέστηκε επίσης από τους Ναζί λόγω της φυλής τους ή επειδή είχαν κάνει περιτομή και τους πέρασαν για Εβραίους. Άλλοι Σοβιετικοί αιχμάλωτοι πολέμου υποβλήθηκαν σε πολύωρες πορείες, συστηματική λιμοκτονία, στέρηση ιατρικής περίθαλψης, ανεπαρκή  ή παντελής έλλειψη  στέγασης  και καταναγκαστική εργασία. Πολλοί κρατήθηκαν υπό εξαιρετικά σκληρές συνθήκες σε στρατόπεδα αιχμαλώτων πολέμου και σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Η γερμανική μεταχείριση των Σοβιετικών αιχμαλώτων πολέμου ήταν ιδιαίτερα σκληρή το 1941 και στις αρχές του 1942. Μέχρι το τέλος του πολέμου, περίπου 3,3 εκατομμύρια Σοβιετικοί αιχμάλωτοι (περίπου το 58%) πέθαναν σε γερμανική αιχμαλωσία. Οι περισσότεροι είχαν σκοτωθεί τους πρώτους οκτώ μήνες του γερμανοσοβιετικού πολέμου.