Idzia Pienknawiesz

Η Idzia ήταν η μεγαλύτερη από τις δύο κόρες μιας εβραϊκής οικογένειας που ζούσε 35 μίλια ανατολικά της Βαρσοβίας στην ως επί το πλείστον εβραϊκή πόλη του Kaluszyn. Ο πατέρας της Idzia ήταν ιδιοκτήτης μιας κάβας με οινοπνευματώδη και η μητέρα της νοικοκυρά. Η Idzia ήταν στενή φίλη με μια παρέα Εβραίων εφήβων που πήγαιναν στο ίδιο δημόσιο σχολείο με αυτήν και περνούσε μεγάλο μέρος από τον ελεύθερο χρόνο της και τις διακοπές της μαζί τους.

1933-39: Συνήθως, βγαίνω έξω με τους φίλους μου τα ευχάριστα καλοκαιρινά απογεύματα. Μας αρέσει να πηγαίνουμε βόλτα στον κεντρικό δρόμο και να επισκεπτόμαστε το ζαχαροπλαστείο. Ορισμένες φορές πηγαίνουμε στο σχολικό κτήριο, το οποίο είναι ανοικτό το βράδυ για ψυχαγωγικές δραστηριότητες και παίζουμε ντόμινο ή ντάμα. Τώρα όμως, όλοι φοβούνται ότι θα ξεσπάσει πόλεμος και μένουν στα σπίτια τους. Κάθε μέρα φτάνουν περισσότερες ειδήσεις για συγκρούσεις στα σύνορα μεταξύ πολωνικών και γερμανικών δυνάμεων.

1940-42: Οι Γερμανοί έχουν καταλάβει το Kaluszyn. Ενεργώντας υπό γερμανικές διαταγές, ο δήμαρχος της πόλης επέλεξε ένα εβραϊκό συμβούλιο στο οποίο περιλαμβάνεται ο πατέρας μου και ο πατέρας του φίλου μου, Majlich. Αυτοί, με τη σειρά τους, επέλεξαν τον Majlich, εμένα κι ορισμένους άλλους νέους ενήλικες να εργαστούμε στην εβραϊκή επιτροπή υγιεινής. Ένα από τα καθήκοντά μου είναι να πηγαίνω τις γυναίκες στις μοναδικές εγκαταστάσεις λουτρών για Εβραίους που εξακολουθούν να υπάρχουν, ώστε να μπορούν να πλυθούν. Έχουμε δει ήδη αρκετά περιστατικά τύφου λόγω ψειρών και προσπαθούμε να περιορίσουμε την εξάπλωση της θανατηφόρας ασθένειας.

Τον Σεπτέμβριο του 1942, οι γονείς της Idzia και περίπου 3.000 ακόμη Εβραίοι εκτοπίστηκαν σε ένα στρατόπεδο εξόντωσης. Τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους, η 22χρονη Idzia μεταφέρθηκε επίσης στο ίδιο στρατόπεδο, όπου έχασε τη ζωή της.