Kato Dicker Nagy

Το τέταρτο από πέντε παιδιά, η Kato γεννήθηκε σε εβραϊκή οικογένεια που είχε ένα πετυχημένο κατάστημα επίπλων και ξυλείας στην Ουίπεστ, πέντε μίλια από τη Βουδαπέστη. Ως νεαρό κορίτσι, η Kato απολάμβανε να τραγουδάει και να παίζει βιολί στην «ορχήστρα» της οικογένειάς της στο μεγάλο τους σπίτι. Ήταν επίσης αθλητική και της άρεσε πολύ η κολύμβηση, το ποδήλατο και να παίζει τέννις. Περισσότερο απ’ όλα, στην Kato άρεσε η κωπηλασία στο Δούναβη με τους φίλους της.

1933-39: Νιόπαντρη, μετακόμισε στην Zagyvapalfalva, μία πόλη βορειοανατολικά της Βουδαπέστης, με μόνο πέντε ή έξι οικογένειες Εβραίων. Ο άντρας μου ήταν ιδιοκτήτης ενός μεγάλου παντοπωλείου εκεί· εγώ εργαζόμουν ως ταμίας. Απολαμβάναμε πικνίκ και άλλες εξόδους μαζί με τον συμβολαιογράφο, τον ταχυδρόμο και άλλους φίλους--μέχρι το 1939. Μέλη της νεολαίας των Ναζί μας τρομοκράτησαν όταν τραγούδησαν αντισημιτικά συνθήματα και χτυπούσαν τα παράθυρά μας όλη τη νύχτα. Ένας από αυτούς ήταν ο έφηβος γιος του συμβολαιογράφου.

1940-44: Στις 19 Μαρτίου 1944 οι Γερμανοί εισέβαλαν στην Ουγγαρία. Αρκετούς μήνες μετά, το αγοράκι μου κι εγώ εκτοπιστήκαμε. Στριμωγμένοι σε ένα αποπνικτικό βαγόνι για κοπάδια για τρεις εφιαλτικές ημέρες, θήλαζα τον Sandor και ακόμη το μωρό μιας φίλης που δεν είχε πια γάλα. Βοηθώντας μας να κατεβούμε από το τρένο στο Άουσβιτς, ένας άντρας μου ψιθύρισε, «δώσε το μωρό σου σε μια μεγαλύτερη γυναίκα που θα μένει μαζί του όσο εσύ θα δουλεύεις. Το απόγευμα θα τον βλέπεις ξανά». Αυτό με ηρέμησε κάπως και έδωσα τον Sanyika μου σε μια μεγαλύτερη γυναίκα, και την ικέτεψα να τον προσέχει.

Η Kato, 34 ετών, επιλέχτηκε για καταναγκαστική εργασία. Αργότερα έμαθε ότι τα μωρά και οι μεγαλύτεροι σε ηλικία δηλητηριάστηκαν με αέριο κατά την άφιξή τους. Η Kato απελευθερώθηκε από το στρατόπεδο Μαουτχάουζεν το 1945.