Paula Garfinkel

Η Paula ήταν ένα από τα τέσσερα παιδιά μιας θρησκευόμενης εβραϊκής οικογένειας που κατοικούσε στο Λοτζ, μια βιομηχανική πόλη με μεγάλο εβραϊκό πληθυσμό. Όταν ήταν παιδί, η Paula πήγε σε δημόσια σχολεία και έκανε κατ’ οίκον μαθήματα εβραϊκών σπουδών τρεις φορές την εβδομάδα. Ο πατέρας της είχε κατάστημα επίπλων.

1933-39: Οι αδελφοί μου, οι αδελφές μου και εγώ περνούσαμε πολύ χρόνο στη λέσχη της σιωνιστικής μας ομάδας, της Gordonia. Η ομάδα μας πίστευε στις ανθρωπιστικές αξίες, στην αυτό-απασχόληση των Εβραίων και στη δημιουργία μιας πατρίδας για τους Εβραίους στην Παλαιστίνη. Μου άρεσε η χειροτεχνία και ασχολιόμουν πολύ με το πλέξιμο, το κέντημα και το ράψιμο. Τον Σεπτέμβριο του 1939, όταν πήγαινα γυμνάσιο, οι σπουδές μου διακόπηκαν απότομα όταν η Γερμανία εισέβαλε στην Πολωνία και κατέλαβε το Λοτζ στις 8 Σεπτεμβρίου.

1940-44: Στις αρχές του 1940, η οικογένειά μας μεταφέρθηκε με τη βία στο γκέτο του Λοτζ, όπου μας δόθηκε ένα δωμάτιο και για τους έξι. Το κύριο πρόβλημα ήταν τα τρόφιμα. Στο εργοστάσιο γυναικείων ενδυμάτων όπου εργαζόμουν, εγώ τουλάχιστον έτρωγα λίγη σούπα για μεσημεριανό. Χρειαζόμασταν όμως απεγνωσμένα να βρούμε περισσότερο φαγητό για τον μικρότερο αδελφό μου που ήταν πολύ άρρωστος και είχε εσωτερική αιμορραγία. Το παράθυρο του εργοστασίου όπου εργαζόμουν έβλεπε σε έναν αγρό με πατάτες. Γνωρίζοντας ότι αν με έπιαναν θα με πυροβολούσαν, ένα βράδυ σύρθηκα έξω στον αγρό, ξέθαψα όσες πατάτες μπορούσα και έτρεξα στο σπίτι.

Το 1944, η Paula μεταφέρθηκε στη Βρέμη της Γερμανίας για καταναγκαστική εργασία. Απελευθερώθηκε από το στρατόπεδο Μπέργκεν-Μπέλσεν το 1945. Μετά τον πόλεμο, μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες.