پاولا گارفينکل

پاولا یکی از چهار فرزند یک خانواده متدین یهودی بود كه در شهرصنعتی لودز- که تعداد زیادی یهودی ساکن آن بودند- به دنیا آمد. در کودکی، پاولا در مدارس دولتی تحصیل می کرد و سه جلسه در هفته نیز به صورت خصوصی درمورد دین یهود آموزش می دید. پدرش صاحب یک فروشگاه مبلمان بود.

39-1933: من و برادران و خواهرانم مدت زمان زیادی را در باشگاه گروه صهیونیستی مان، گوردونیا می گذراندیم. گروه ما به ارزشهای انسانی، نیروی کار یهود، و ساختن یک سرزمین یهودی در فلسطین معتقد بود. من دوست داشتم با دستانم کار کنم و کارهای بسیاری از قبیل بافندگی، قلاب بافی و خیاطی انجام می دادم. در سپتامبر1939، وقتی در دبیرستان مشغول تحصیل بودم، آلمان به لهستان حمله کرد و در هشتم سپتامبر لودز را تصرف کرد و تحصیلات من ناتمام ماند.

44-1940: در اوایل 1940 خانواده ما به اجبار دوباره به محله یهودی نشین لودز منتقل شد. در آنجا فقط یک اتاق به هر شش نفر ما اختصاص داده شد. مشکل اصلی ما غذا بود. به من در تولیدی پوشاک زنانه ای که کار می کردم حداقل برای ناهار مقداری سوپ می دادند. اما ما شدیداً نیاز به غذای بیشتری برای برادر کوچکترم داشتیم که بسیار بیمار و دچار خونریزی داخلی بود. از پنجره کارخانه ای که در آن کار می کردم به مزرعه سیب زمینی نگاه کردم. با اینکه می دانستم اگر مرا بگیرند کشته خواهم شد، یک شب سینه خیز به مزرعه رفتم و تا می توانستم سیب زمینی چیدم و به خانه بردم.

در1944 ، پاولا به عنوان کارگر مجانی به برمن در آلمان فرستاده شد. او در 1945 از اردوگاه برگن- بلزن آزاد شد و بعد از جنگ به ایالات متحده مهاجرت کرد.