Το 1939, η Agnes βρισκόταν στην Ελβετία και σπούδαζε Γαλλική Φιλολογία. Επέστρεψε στη Βουδαπέστη το 1940. Όταν οι Γερμανοί κατέλαβαν την Ουγγαρία το 1944, η Agnes βρήκε καταφύγιο στη σουηδική πρεσβεία. Στη συνέχεια, άρχισε να βοηθά τον Σουηδό διπλωμάτη Raoul Wallenberg στις προσπάθειές του να σώσει τους Εβραίους της Βουδαπέστης, μεταξύ άλλων με τη διανομή αδειών διέλευσης που τους παρείχαν προστασία (Schutzpaesse). Όταν οι Σοβιετικοί εισήλθαν στη Βουδαπέστη, η Agnes αποφάσισε να πάει στη Ρουμανία. Μετά τον πόλεμο, πήγε στη Σουηδία και την Αυστραλία προτού μετακομίσει τελικά στις ΗΠΑ.
Ο Raoul ακολούθησε τους ανθρώπους αυτούς μέχρι σχεδόν τα αυστριακά σύνορα. Όμως σε μία από αυτές τις περιπτώσεις είχε και τoν Per Anger μαζί του, και ένα μεγάλο μαύρο βιβλίο. Και στον δρόμο προς τον σιδηροδρομικό σταθμό σταμάτησε και φώναξε στους Ναζί στα γερμανικά -μιλούσε τέλεια γερμανικά-, «Πώς τολμάτε να παίρνετε τους ανθρώπους μας, όλοι αυτοί οι άνθρωποι προστατεύονται» και «Όλοι όσοι έχουν τα χαρτιά μου να κάνουν μεταβολή». Και εκεί πέρα ήταν και μία από τις πολύ καλές μου φίλες από εδώ, και σκέφτηκε: «Ε, τι μπορεί να συμβεί», αφού θα την σκότωναν ούτως ή άλλως. Και έκανε μεταβολή. Δεν είχε κανένα χαρτί, ούτε η αδελφή της είχε ούτε η μητέρα της. Και έπειτα, «Ανέβα στο φορτηγό». Εντάξει. Και τότε ο Raoul βάλθηκε να ανοίξει το μαύρο βιβλίο του και άρχισε να διαβάζει ονόματα με ταχύτητα πολυβόλου. Οι άνθρωποι κατάλαβαν το κόλπο, όσοι μπορούσαν ακόμα να περπατήσουν, και βγήκαν από τις γραμμές, είτε άκουγαν το όνομά τους είτε όχι. Και τους έφερε πίσω -χιλιάδες ανθρώπους-, πίσω στη Βουδαπέστη, σε ασφαλή σπίτια. Και στον δρόμο για το σπίτι, ο Per Anger του είπε «Raoul, δεν ήξερα ότι είχαμε μαύρο βιβλίο και ότι έχεις ονόματα. Πότε το έκανες αυτό;» Και ο Raoul άρχισε να γελάει δυνατά και του λέει «Θα στο δείξω όταν το κάνω», και το ανοίγει και το βιβλίο δεν είχε ούτε ένα όνομα μέσα. Τίποτα. Αλλά αυτό ήταν το μόνο που είχε σκεφτεί να κάνει. Έπρεπε κάτι να κάνει. Έπρεπε να σώσει κόσμο. Και μετά έκανε το ίδιο πράγμα, είχε άδειες οδήγησης, και, και, και διάφορα ασφαλιστικά έγγραφα, ό, τι μπορούσε να βρει στα ουγγρικά που οι Γερμανοί δεν μπορούσαν να διαβάσουν. Και τα πήρε όλα μαζί του στο τρένο και απαίτησε να ανοίξουν τις πόρτες και άρχισε να φωνάζει στους ανθρώπους «Έχω τα χαρτιά σας εδώ, ο κ. τάδε να βγει έξω». Και αυτό έκανε μερικούς ανθρώπους να σκεφτούν, ξέρετε τώρα [τους έδωσε την ιδέα], «Αχ, ίσως μπορούμε να ξεφύγουμε». Και τους μοίρασε χαρτιά ... μερικοί από αυτούς πήραν Schutzpass [άδεια διέλευσης] όχι με το όνομά τους, αλλά ποιος νοιάζεται, ξέρετε τώρα, και ασφαλιστικά έγγραφα και φορολογικά, ό, τι μπορείτε να φανταστείτε. Και τους έφερε πίσω.
We would like to thank Crown Family Philanthropies, Abe and Ida Cooper Foundation, the Claims Conference, EVZ, and BMF for supporting the ongoing work to create content and resources for the Holocaust Encyclopedia. View the list of donor acknowledgement.
