Η Bella ήταν το μεγαλύτερο από τα τέσσερα παιδιά μιας εβραϊκής οικογένειας στο Sosnowiec. Ο πατέρας της είχε εργοστάσιο πλεκτών. Όταν οι Γερμανοί εισέβαλαν στην Πολωνία το 1939, κατέλαβαν το εργοστάσιο. Τα έπιπλα της οικογένειας δόθηκαν σε μια Γερμανίδα. Η Bella υποχρεώθηκε να εργαστεί σε εργοστάσιο στο γκέτο του Sosnowiec το 1941. Στα τέλη του 1942, η οικογένεια μεταφέρθηκε στο γκέτο του Bedzin. Η Bella μεταφέρθηκε στο υπο-στρατόπεδο Graeben του Gross-Rosen το 1943 και στο Μπέργκεν-Μπέλσεν το 1944. Απελευθερώθηκε τον Απρίλιο του 1945.
Με έστειλαν σε ένα εργοστάσιο. Έφτιαχναν νήμα από λινάρι. Ήταν, είμαι σίγουρη, για στολές ή ρούχα. Θυμάμαι μερικά πράγματα. Θυμάμαι ότι περπατάγαμε με συνοδεία στον δρόμο όταν ... μας έβαλαν σε οχήματα και μας έστειλαν στη Γερμανία και έπειτα έπρεπε να περπατήσουμε μέσα από μια μικρή πόλη για το Graeben όπου βρισκόταν το στρατόπεδο, και περπατούσαμε, φυσικά, πάντοτε στον δρόμο, ποτέ στα πεζοδρόμια. Και οι Γερμανοί μαζεύονταν και στις δυο μεριές του δρόμου και μας παρακολουθούσαν. Και αυτό που θυμάμαι καλά είναι ότι είχαν μείνει έκπληκτοι. Φορούσαμε ακόμα ... είχαμε μόλις φύγει από τα σπίτια μας, έτσι φορούσαμε ακόμα τα ρούχα μας, δεν ήμασταν με την ενδυμασία της φυλακής, και είχαμε καλή εμφάνιση, θα έλεγε κανείς, γερά δόντια, μια κάποια δύναμη, ξέρετε, και μερικές από εμάς ήμασταν πολύ εμφανίσιμα κορίτσια και γυναίκες. Εγώ εκείνη την εποχή ήμουν -οι ηλικίες κυμαίνονταν- εγώ ήμουν δεκαέξι, κάποιες από εμάς ήταν δεκαεπτά ή δεκαοκτώ ετών. Κάποιες άλλες ήταν είκοσι και κάτι, και μερικές ήταν πραγματικά πολύ όμορφες. Ένα από τα πράγματα που θυμάμαι ήταν η έκπληξή τους. Οι Γερμανοί στέκονταν, στέκονταν στα πεζοδρόμια και έλεγαν, «Εβραίες είναι αυτές; Είναι τόσο όμορφες. Φαίνονται τόσο ... τόσο φυσιολογικές».
We would like to thank Crown Family Philanthropies, Abe and Ida Cooper Foundation, the Claims Conference, EVZ, and BMF for supporting the ongoing work to create content and resources for the Holocaust Encyclopedia. View the list of donor acknowledgement.
