Και οι δύο γονείς της Charlene ήταν υψηλά πρόσωπα της τοπικής εβραϊκής κοινότητας και η οικογένειά της συμμετείχε ενεργά στη ζωή της κοινότητας. Ο πατέρας της Charlene ήταν καθηγητής φιλοσοφίας στο Κρατικό Πανεπιστήμιο του Lvov. Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος ξεκίνησε με τη γερμανική εισβολή στην Πολωνία την 1η Σεπτεμβρίου 1939. Η πόλη όπου κατοικούσε η Charlene βρισκόταν στο τμήμα της Ανατολικής Πολωνίας το οποίο κατελήφθη από τη Σοβιετική Ένωση στο πλαίσιο του γερμανο-σοβιετικού συμφώνου του Αυγούστου 1939. Υπό σοβιετική κατοχή, η οικογένεια παρέμεινε στην πατρίδα της και ο πατέρας της Charlene συνέχισε να διδάσκει. Οι Γερμανοί εισέβαλαν στη Σοβιετική Ένωση τον Ιούνιο του 1941 και συνέλαβαν τον πατέρα της Charlene αφού κατέλαβαν την πόλη. Ποτέ δεν τον είδε ξανά. Η Charlene, η μητέρα και η αδελφή της κλείστηκαν σε γκέτο το οποίο ίδρυσαν οι Γερμανοί στο Horochow. Το 1942, η Charlene και η μητέρα της έφυγαν από το γκέτο όταν κυκλοφόρησαν φήμες ότι οι Γερμανοί επρόκειτο να το καταστρέψουν. Η αδελφή της προσπάθησε να κρυφτεί χωριστά, όμως έκτοτε η τύχη της αγνοείται. Η Charlene και η μητέρα της κρύφτηκαν σε θάμνους στην άκρη του ποταμού και δεν έγιναν αντιληπτές, καθώς βουτούσαν στο νερό για κάποια χρονικά διαστήματα. Κρύβονταν για αρκετές ημέρες. Μια μέρα, η Charlene ξύπνησε και διαπίστωσε ότι η μητέρα της είχε εξαφανιστεί. Η Charlene επιβίωσε μόνη της στα δάση κοντά στο Horochow και απελευθερώθηκε από τα σοβιετικά στρατεύματα. Τελικά μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Στην αρχή, η μητέρα μου και πολλές άλλες γυναίκες οργάνωσαν ένα κρυφό σχολείο για παιδιά μικρότερα από την ηλικία εργασίας, και αυτό ήταν θαυμάσιο γιατί είχαμε κάτι να μας χαροποιεί. Μας έκανε να ξεχνάμε την πείνα και όλα όσα μας έλειπαν σε αυτήν την τόσο πρωτόγονη ζωή, και αυτό το σχολείο υπήρχε για αρκετούς μήνες. Αρκετές από τις κυρίες, μαζί και η μητέρα μου, έκαναν έξω ανταλλαγές και επέστρεφαν σπίτι με κηρομπογιές, με χαρτί γραφής, με μερικά βιβλία, και μας έλεγαν ιστορίες, τραγουδούσαμε και χρωματίζαμε, και αυτό ήταν κάτι για το οποίο ανυπομονούσαμε. Ήταν πραγματικά όμορφο, μακάρι να μπορούσε να κρατήσει κι άλλο, όμως δεν κράτησε για πολύ. Μόνο για μερικούς μήνες. Και πολύ σύντομα δεν υπήρχαν αρκετά κοσμήματα ή χρήματα για ανταλλαγές. Δεν υπήρχαν άλλες προμήθειες, ούτε σχολικά είδη, και το ηθικό έπεσε κατά πολύ στο γκέτο. Και οι γυναίκες γύριζαν σπίτι και ήταν πολύ κουρασμένες, πολύ πεινασμένες και πολύ αποκαμωμένες για να είναι σε θέση να πάνε στο σχολείο και να είναι γελαστές για εμάς τα παιδιά. Έτσι και αυτό, με τον καιρό, ατόνησε και σταμάτησε.
We would like to thank Crown Family Philanthropies, Abe and Ida Cooper Foundation, the Claims Conference, EVZ, and BMF for supporting the ongoing work to create content and resources for the Holocaust Encyclopedia. View the list of donor acknowledgement.