Καθώς η αντι-εβραϊκή πολιτική των Ναζί άρχισε να εντείνεται, η οικογένεια του Kurt αποφάσισε να εγκαταλείψει τη Γερμανία. Ο Kurt έφυγε για τις Ηνωμένες Πολιτείες το 1937, όμως οι γονείς του δεν μπόρεσαν να φύγουν προτού ξεσπάσει ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος. Οι γονείς του Kurt μεταφέρθηκαν τελικά στο Άουσβιτς, στη γερμανοκρατούμενη Πολωνία. Το 1942, ο Kurt κατετάγη στον στρατό των Ηνωμένων Πολιτειών και εκπαιδεύτηκε στη στρατιωτική κατασκοπία. Στην Ευρώπη, ανέκρινε αιχμαλώτους πολέμου. Τον Μάιο του 1945, πήρε μέρος στην παράδοση ενός χωριού στην Τσεχοσλοβακία και επέστρεψε την επόμενη μέρα για να βοηθήσει περισσότερες από 100 Εβραίες που είχαν εγκαταλειφθεί εκεί κατά τη διάρκεια μιας πορείας θανάτου. Η μελλοντική σύζυγος του Kurt, Gerda, ήταν μία από τις γυναίκες σε αυτήν την ομάδα.
Και έμαθα από τη στρατιωτική κυβερνητική μονάδα ότι είχαν ακούσει για μια ομάδα, εε, από Πολωνές και Ουγγαρέζες Εβραίες που είχαν παρατήσει οι φρουροί των SS σε ένα, σε ένα άδειο κτίριο εργοστασίου. Και αυτές είχαν, εε, απελευθερωθεί από τα στρατεύματά μας. Λοιπόν, ξέραμε βέβαια ότι έπρεπε να κάνουμε κάτι για αυτές, ακόμη και αν δεν μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα πλέον εκείνη την ημέρα, και το πρωί ξεκινήσαμε με σημαντικές ενισχύσεις, για να ... μεριμνήσουμε για το θέμα. Και είχα ακούσει πού ήταν αυτό το κτίριο εργοστασίου, και θυμάμαι να το πλησιάζω, ε, και να βγαίνω από, ε, το τζιπ και να βαδίζω σε μια αυλή όπου είδα κάποιες σκελετωμένες φιγούρες, εε, να προσπαθούν να...να βγάλουν λίγο νερό από μια αντλία χειρός. Αλλά στην άλλη ακριβώς πλευρά, εε, ακουμπώντας δίπλα στον, στον τοίχο δίπλα στην είσοδο του κτιρίου είδα ένα κορίτσι να στέκεται, και αποφάσισα να πάω, να βαδίσω ως εκείνη. Και ρώτησα στα γερμανικά και τα αγγλικά εάν μιλούσε κάποια από αυτές τις γλώσσες, και μου απάντησε στα, στα γερμανικά. Και, εε, ρώτησα για τις συντρόφους της και, είπε, ε, «Ελάτε να σας δείξω». Και πήγαμε μέσα στο εργοστάσιο. Ήταν μια απερίγραπτη σκηνή. Υπήρχαν γυναίκες σκορπισμένες στο δάπεδο πάνω σε κομμάτια από άχυρο, μερικές από τις οποίες, προφανώς, ετοιμοθάνατες. Και, εε, όλες τους ήταν σε άθλια κατάσταση και φυσικά μπορούσαμε να δούμε ότι ήταν υπερβολικά αδυνατισμένες και άρρωστες. Και κάτι που ποτέ δεν μπόρεσα να ξεχάσω, ήταν ένα εξαιρετικό πράγμα που συνέβη. Η κοπέλα που με οδήγησε εκεί, έδειξε με μια κυκλική κίνηση του χεριού της όλο αυτό το σκηνικό της καταστροφής, και είπε τα εξής: "Ευγενής είσαι άνθρωπε, ελεήμων και καλός". Και δεν μπορούσα καλά-καλά να πιστέψω ότι ήταν σε θέση να ανακαλέσει ένα ποίημα του γερμανού ποιητή Γκαίτε, τον οποίο ονόμαζαν -ονομάζουν- « ο Θείος», σε μια τέτοια στιγμή. Και δεν υπήρχε τίποτα που θα μπορούσε να πει για να υπογραμμίσει τη ζοφερή ειρωνεία της κατάστασης καλύτερο από αυτό που είπε. Και ήταν μια εντελώς συγκλονιστική εμπειρία για μένα.
We would like to thank Crown Family Philanthropies, Abe and Ida Cooper Foundation, the Claims Conference, EVZ, and BMF for supporting the ongoing work to create content and resources for the Holocaust Encyclopedia. View the list of donor acknowledgement.
