سیستم دسته‌بندی در اردوگاه‌های کار اجباری نازی‌ها
قربانیان آزار و شکنجه
در میان نخستین قربانیان آزار و اذیت در آلمان نازی، مخالفان سیاسی - از جمله کمونیست‌ها، سوسیال دموکرات‌ها و اتحادیه‌های کارگری قرار داشتند. شاهدان یهوه نیز به دلیل امتناع از خدمت در ارتش آلمان و خودداری از ادای سوگند وفاداری به هیتلر، هدف سرکوب رژیم نازی قرار گرفتند. نازی‌ها بین سال‌های ۱۹۳۳ تا ۱۹۴۵ کمپینی را علیه مردان همجنس‌گرا به راه انداختند و آن‌ها را مورد آزار و اذیت قرار دادند. این رژیم، همجنس‌گرایی بین مردان را تهدیدی برای بقای ملت آلمان تلقی می‌کرد و آن را یک انحراف ویرانگر می‌دانست. در نتیجه، مردان همجنس‌گرا و افرادی که متهم به همجنس‌گرایی می‌شدند، بازداشت و به زندان محکوم می‌گردیدند. بسیاری از آنان پس از دوران محکومیت، مستقیماُ به اردوگاه های کار اجباری منتقل می‌شدند.
نازی‌ها کسانی را که از نظر نژادی پست‌تر می‌دانستند مورد آزار و سرکوب قرار می‌دادند. ایدئولوژی نژادی نازی در درجه‌ی نخست، یهودیان را هدف تحقیر و نفرت قرار می‌داد، اما نفرت از کولی‌ها (روما و سنیتی) و سیاه‌پوستان را نیز ترویج می‌کرد. نازی‌ها یهودیان را دشمنان نژادی تلقی کرده و به طور خودسرانه آن‌ها را بازداشت و زندانی و به قتل می‌رساندند. کولی‌ها نیز صرفاً به دلایل نژادی هدف آزار و شکنجه قرار می‌گرفتند. نازی‌ها، لهستانی‌ها و دیگر اسلاوها را نیز نژاد‌های پست می‌دانستند و آن‌ها را برای سرکوب، کار اجباری و گاهی مرگ هدف قرار می‌دادند. در این میان، زندانیان یهودی در اردوگاه‌های کار اجباری نازی‌ها، تحت شدیدترین شکنجه‌ها و غیر‌انسانی‌ترین رفتارها قرار می‌گرفتند.
شناسایی زندانیان: سیستم علامت‌گذاری
از سال ۱۹۳۸، یهودیان در اردوگاه‌های نازی، با ستاره‌ی زرد رنگ که بر روی لباس زندانیان دوخته شده بود، شناسایی می‌شدند. این نشان تحریفی از نماد ستاره‌ی داوود بود. پس از سال ۱۹۳۹، با تفاوت‌هایی در سیستم اردوگاه‌های مختلف، زندانیان به سادگی از طریق سیستم علامت‌گذاری، که شامل یک مثلث وارونه‌ی رنگی همراه با حروف مشخص‌کننده‌ی طبقه‌بندی زندانیان بود، شناسایی می‌شدند. نشان‌های دوخته‌شده بر لباس زندانیان، به نگهبانان اس‌اس این امکان را می‌داد تا هویت و دلیل بازداشت افراد را به سرعت تشخیص دهند.
مجرمان با مثلث‌های وارونه‌ی سبز، زندانیان سیاسی با قرمز، افراد موسوم به ”غیراجتماعی“ (ازجمله کولی‌ها، افراد غیرهمسو، ولگردها و گروه‌های دیگر) با مثلث‌های مشکی یا -در برخی اردوگاه‌ها، کولی‌ها - با مثلث قهوه‌ای علامت‌گذاری می‌شدند. مردان همجنس‌گرا و افرادی که به همجنس‌گرایی متهم شده بودند، با مثلث صورتی شناسایی می‌شدند در حالی‌که شاهدان یهوه، نشان‌هایی به رنگ بنفش داشتند. زندانیان غیرآلمانی با حرف اول نام کشورشان به زبان آلمانی که روی نشان آن‌ها دوخته شده بود از یکدیگر تمایز داده می‌شدند. ستاره‌ی یهودی که از دو مثلث زرد رنگ تشکیل شده بود برای زندانیان یهودی به کار می‌رفت، مگر اینکه آن‌ها در یکی دیگر از دسته‌بندی‌های اردوگاه قرار می‌گرفتند. برای مثال، یک زندانی سیاسی یهودی با ترکیب یک مثلث زرد در زیر مثلث قرمز مشخص می‌شد.
نازی‌ها یهودیان را مجبور کردند که ستاره‌ی زرد داوود را نه تنها در اردوگاه‌ها بلکه در سراسر اروپای اشغالی بر روی لباس خود داشته باشند.