اردوگاه اوردروف یکی از اردوگاه های فرعی اردوگاه کار اجباری بوخنوالت و نخستین اردوگاه نازی ها بود که به دست سربازان آمریکایی آزاد شد. نازی ها اوردروف را در نوامبر 1944 در نزدیکی شهر گوتای آلمان دایر کردند. آنها نیروی کار لازم برای احداث خط آهن را از طریق به بیگاری گماشتن زندانیان این اردوگاه تأمین می کردند. اواخر مارس 1945، تعداد زندانیان این اردوگاه به حدود 11700 نفر می رسید، اما اوایل آوریل نیروهای اس اس تقریباً تمام زندانیان را طی پیاده روی های مرگ از این اردوگاه به بوخنوالت منتقل کردند. بسیاری از زندانیان باقیمانده که از شدت بیماری توان راه رفتن نداشتند به دست نگهبانان اس اس کشته شدند. هنگامی که سربازان لشگر چهارم زرهی آمریکا وارد این اردوگاه شدند با انبوهی از اجساد مواجه شدند که برخی از آنها تا حدی سوزانده شده بودند.

ماهیت خوفناک یافته های این سربازان موجب شد تا ژنرال دوایت دی. آیزنهاور، فرمانده کل نیروهای متفقین در اروپا، همراه با ژنرال جرج اس. پتن و ژنرال عمر بردلی در 12 آوریل از این اردوگاه بازدید کنند. مشاهده جنایات نازی ها در اوردروف سخت آیزنهاور را تحت تأثیر قرار داد به نحوی که تصمیم گرفت جهانیان را از آنچه که در اردوگاه های کار اجباری اتفاق افتاده بود آگاه سازد. او از نمایندگان کنگره ایالات متحده و روزنامه نگاران خواست به اردوگاه های تازه آزاد شده بروند تا حقایق هولناک مربوط به فجایع نازی ها را به اطلاع مردم آمریکا برسانند. آنچه که لشگر چهارم زرهی در اردوگاه اوردروف یافت چشمان بسیاری را به اعمال دهشتناک نازی ها طی دوران هولوکاست گشود.