بین سالهای 1933 و 1939، یهودیان آلمان در معرض دستگیری، تحریم اقتصادی، محرومیت از حقوق مدنی و شهروندی، حبس در اردوگاه های کار اجباری، خشونت اتفاقی و پوگروم "شب شیشه های شکسته" - که از سوی دولت سازمان یافته بود- قرار گرفتند. یهودیان به شیوه های مختلف در مقابل آزار و اذیت نازی ها واكنش نشان می دادند. یهودیان آلمانی که به اجبار از جامعه آلمان جدا شده بودند، به ایجاد و توسعه نهادها و سازمانهای اجتماعی خود پرداختند. اما با افزایش سركوب و خشونت های فیزیکی، بسياری از يهوديان از آلمان گریختند. اگر کشورهایی مثل ایالات متحده و بریتانیای کبیر تمایل بیشتری نسبت به پذیرش یهودیان نشان داده بودند، تعداد بیشتری از آنان موفق به ترک آلمان می شدند.
برجسته سازیسفر دریایی کشتی بخار "سنت لوئیس،" وضع اسفناک پناهندگان یهودی آلمانی را که در کشور خود مورد اذیت و آزار قرار می گرفتند و در کشورهای دیگر آنان را نمی پذیرفتند، نشان می دهد. در 13 ماه مه 1939، کشتی بخار اقیانوس پیمای آلمانی به نام "سنت لوئیس" با حدود هزار پناهنده یهودی آلمان را ترک کرد. مقصد این پناهندگان کوبا بود، اما پیش از آنکه وارد آن کشور شوند، دولت کوبا مجوز ورود آنها به خشکی را لغو کرد. در ژوئن 1939، کشتی "سنت لوئیس" مجبور به بازگشت به اروپا شد. اما بریتانیای کبیر، فرانسه، بلژیک و هلند با پذیرفتن این پناهندگان سرگردان موافقت کردند. بعد از اشغال اروپای غربی توسط نیروهای آلمان در 1940، بسياری از مسافران کشتی "سنت لوئیس" و سایر پناهندگان یهودی که وارد آن کشورها شده بودند، گرفتار نقشه نازی ها برای نابود کردن یهودیان اروپا- موسوم به "راه حل نهایی"- شدند.
برجسته سازیآلمانی ها در بیشتر مناطق تحت اشغال خود در اروپا به دنبال جمع آوری و تبعید یهودیان به مراکز کشتار در لهستان اشغالی بودند. برخی از یهودیان با مخفی شدن يا فرار از اروپای تحت سلطه آلمان جان خود را نجات می دادند. برخی از مسیرهای فرار خارج از اروپای اشغالی به کشورهای در حال جنگ (مانند اتحاد جماهیر شوروی)، کشورهای بی طرف (مانند سوئیس، اسپانیا، سوئد و ترکیه) و حتی به کشورهای متحد با آلمان (مانند ایتالیا و مجارستان قبل از اشغال آلمان) منتهی می شد. بعد از حمله آلمان به اتحاد جماهیر شوروی، بیش از یک میلیون یهودی روس از ارتش آلمان که در حال پیشروی بود به سمت شرق گریختند. هزاران یهودی ديگر توانستند بنادر دریای سیاه در بلغارستان و رومانی را ترک کنند و به جست وجوی مکانی امن راهی فلسطین شوند.
برجسته سازیپس از جنگ جهانی دوم، صدها هزار نفر از بازماندگان یهودی در اردوگاه های آوارگان باقی ماندند. متفقین این اردوگاه ها را در آلمان تحت اشغال خود، اتریش و ایتالیا برای پناهندگانی بنا کردند که در انتظار عزیمت از اروپا بودند. اکثر آوارگان یهودی می خواستند به فلسطین مهاجرت کنند اما تعداد زیادی نیز در صدد رفتن به ایالات متحده بودند. آنها تصمیم به اقامت در اردوگاه های آوارگان گرفتند تا زمانی که بتوانند اروپا را ترک کنند. در پایان سال 1946، تعداد آوارگان یهودی 250.000 نفر تخمین زده می شد که از میان آنها 185.000 نفر در آلمان، 45.000 نفر در اتریش و 20.000 نفر در ایتالیا بودند. بیشتر آوارگان یهودی، پناهندگان لهستانی بودند که اکثراً در دوران جنگ از دست آلمانی ها به اتحاد جماهیر شوروی گریخته بودند. سایر آوارگان یهودی اهل چکوسلواکی، مجارستان و رومانی بودند.
برجسته سازی
We would like to thank Crown Family Philanthropies, Abe and Ida Cooper Foundation, the Claims Conference, EVZ, and BMF for supporting the ongoing work to create content and resources for the Holocaust Encyclopedia. View the list of donor acknowledgement.