فریتز زیلتن Fritz Silten

فریتز پسر کوچک خانواده‌ای یهودی در برلن، پایتخت آلمان بود. آنها دو پسر داشتند. در اواخر دهه‌ی ۱۹۲۰، او دکترای خود را در رشته‌ی شیمی و داروسازی دریافت کرد. در ۱۹۳۱، او با ایلزه تپیش ازدواج کرد و صاحب دختری با نام گابریله شد.

۱۹۳۳-۳۹: فریتز تا سال ۱۹۳۸ در داروخانه‌ی پدرش کار می‌کرد تا اینکه آلمانها آنها را مجبور کردند تجارت خود را به قیمت ناچیزی به یک آلمانی «آریایی» بفروشند (آریایی سازی). ترک کردن خانواده سخت بود اما نگرانی امنیت همسر و دخترش، فریتز را مجبور کرد که در سال ۱۹۳۸ به آمستردام نقل مکان کند. او یک داروخانه باز کرد و ایلزه و گابریله به او پیوستند. یک سال بعد مادرش هم به آنها پیوست. پدر او تصمیم گرفت در برلن بماند.

۱۹۴۰-۴۴: در مه سال ۱۹۴۰، آلمانی‌ها به هلند حمله کردند. فریتز را عضو شورای یهودی‌های آلمانی‌ها کردند. وی تلاش کرد تا از طریق موقعیتش و با قرار دادن اسم آنها در«فهرست افراد تحت حفاظت»، خانواده را از تبعید نجات دهد اما در نهایت همه‌ی آنها در ژوئن ۱۹۴۳ به اردوگاه موقت وستربروک تبعید شدند. یک ماه بعد مادر فریتز خودکشی کرد. او فهمیده بود که به آشوویتس فرستاده خواهد شد. در ۱۹۴۴ فریتز، ایلزه و گابریله به محله‌ی یهودی‌های ترزین‌اشتاد تبعید شدند.

فریتز و خانواده‌اش در مه ۱۹۴۵ زمانی که نیروهای شوروی ترزین‌اشتاد را اشغال کردند، آزاد شدند. پس از جنگ فریتز به آمستردام بازگشت و داروخانه‌اش را دوباره به راه انداخت.