ماریو فینزی Mario Finzi
تاریخ تولد: 1913
بولونیا, ایتالیا
ماریو تنها فرزند یک زوج یهودی بود که در دبیرستانی در بولونیا تدریس می‌کردند. خانواده‌ی او، مانند بسیاری دیگر از یهودیان ایتالیایی، به خوبی در جامعه‌ی ایتالیا ادغام شده و با آنها زندگی می‌کردند. یهودیان، حتی با به قدرت رسیدن بنتو موسولینی، رهبر فاشیست ایتالیا در سال ۱۹۲۲، در امنیت به زندگی خود ادامه می‌دادند. ماریو به عنوان سرگرمی پیانو می‌نواخت. هنگامی که او دبیرستان را در بولونیا به اتمام رساند، رشته‌ی حقوق را انتخاب کرد.
۱۹۳۳-۳۹: در سال ۱۹۳۸ شروع به کار در رشته‌ی حقوق کرد. اما کمی بعد، دولت موسولینی یک سری قوانین "نژادی" را صادر کردند که ماریو را از ادامه‌ی کار باز می‌داشت. ماریو به پاریس رفت و به عنوان نوازنده‌ی پیانو کار جدیدی را آغاز کرد. در اوت ۱۹۳۹، برای تمدید ویزای خود به ایتالیا بازگشت. در ۱ سپتامبر، هنگامی که او در ایتالیا بود، آلمان به لهستان حمله کرد و دو روز بعد، فرانسه به آلمان اعلام جنگ کرد. ماریو در ایتالیا توقیف شد.
۱۹۴۰-۴۴: ماریو در بولونیا با دفتر نمایندگی یهودیان کار می‌کرد و به پناهندگان کمک می‌رساند. در جولای سال ۱۹۴۳ موسولینی سرنگون شد و نیروهای آلمانی، ایتالیا را اشغال کردند. یهودیان بولونیا به اردوگاه موقت آلمانی در فوسولی دی کارپی فرستاده شدند. برای برخی، مقصد انتقالشان به خارج از فوسولی دی کارپی یک راز محسوب نمی‌شد، روی یکی از ماشین‌های راه آهن با گچ نوشته شده بود "آشویتس". در مارس سال ۱۹۴۴ ماریو به آشویتس تبعید شد.
در آشویتس، ماریو خود را روی سیم فشار قویی که دور اردوگاه کشیده شده بود انداخت. او پیغامی برای والدینش گذاشته و از آنها تقاضای بخشش کرده بود. ماریو ۳۱ سال داشت.