متخصصان و رهبران جامعه‌ی مدنی آلمان چگونه در آزار و اذیت یهودیان و گروه‌های دیگر مشارکت داشتند؟

نقش متخصصان

سرکوبِ یهودیان و سایر گروه‌ها, تنها به واسطه‌ی تدابیر و سیاست‌های «آدولف هیتلر» و رهبران افراطی نازی صورت نگرفت. نازی‌ها به کمک و همکاری فعال طبقاتِ مختلفِ متخصص در زمینه‌های متفاوت نیاز داشتند، حتی کسانی‌که متعهد به حزب یا مدافع تفکرات آن نبودند. این متخصصان، طیف کارمندان دولت تا وکلا،  پزشکان و معلمان و نیروهای پلیس و ارتش، همچنین، تجار و کارآفرینانِ مطرحِ کشور و رهبران روحانی، را شامل می‌شدند
 
برای ایجاد فرصتی برای مقابله با نازیسم، شناخت خطرات این ایدئولوژی باید از همان لحظه‌ی به قدرت رسیدن نازی‌ها و در مراحل اولیه‌ی حکومت آن‌ها انجام می‌گرفت، یعنی پیش از آنکه نازی‌ها، دموکراسی را نابود کرده و قدرت مطلق را در آلمان تحکیم کنند. اما این اتفاق نیفتاد؛ چرا که برخی از ارزش‌های موجود در بطنِ جامعه‌‌ی آلمان، با تعصبات و پیش‌داوری‌های یهودی‌ستیزِ نازی‌ها همپوشانی داشتند. حقوق یهودیان و حمایت از آن‌ها هرگز از اولویت‌های نخبگان جامعه و رهبران جامعه‌ی مدنی آن زمان نبود؛ طبقه‌ای که می‌توانست روند تحولاتِ اجتماعی آن‌ سال‌های آلمان را تغییر دهد.  

آنها چگونه به این وضعیت تن دادند؟

پیروی طبقاتِ پیشه‌ور و نخبگان جامعه‌‌ی آلمان از سیاست‌های نازی‌ها، ابعاد گوناگونی داشت.

• کارمندان دولت، از مقامات بلندپایه تا قضات، در تهیه و اجرای قوانین یهودستیزانه مشارکت داشتند و باعث محرومیت یهودیان از حقوق اولیه، معیشت، و حفظ دارایی‌هایشان شدند.
• وکلای دادگستری، قضات، پزشکان و اساتید دانشگاه، به‌طور فعال و مستمر در اخراج یهودیان از این مشاغل نقش داشتند. آن‌ها به شیوه‌های مختلف با نازی‌ها همکاری کردند تا سیاست‌های نژادپرستانه‌ی رژیم به اجرا درآید.
• نیروهای نظامی و پلیس، نقش حیاتی در تقویت قدرت نازی‌ها و در سرکوب و قتل‌عام یهودیان و سایر اقلیت‌ها ایفا کردند.
• مدیران بانک‌ها، شرکت‌های بیمه و دیگر موسسات تجاری و صنعتی نیز در سرکوبِ یهودیان فعال بودند. بسیاری از آن‌ها در فرآیندی که «آریایی کردن» اقتصاد آلمان نام گرفت و در مصادره‌ی اموال و دارایی‌های یهودیان، نقش داشتند. آنها در دوران جنگ نیز از افرادی که به کار اجباری گرفته می‌شدند، بهره‌برداری کردند.
• و رهبران کلیسا نیز به‌طور کلی درباره‌ی سرکوب یهودیان سکوت اختیار کردند.

چرا آنها تبعیت کردند؟

دلایل تبعیت در حرفه‌ها، حیطه‌ها و کسب و کارهای مختلف متفاوت بود. 
 
از جمله عوامل مشترک می‌توان به هم‌رایی با برخی باورهای نازی‌ها،  فشار برای تسلیم شدن به قدرت حاکم و نگرانی برای از دست دادن حرفه، کسب و کار خود و یا نهاد خود اشاره کرد.  
 
عوامل دیگری که به مشارکت در جنایات جمعی کمک می‌کرد، از جمله سهولت همکاری نخبگان و موسسات با نازی‌ها و همچنین وجود شیوه‌ها و روش‌های مختلفی بود که افراد می‌توانستند از آن طریق، حرفه‌‌ی خود را از عقاید و باورهای شخصی‌ خود جدا کنند. 
 
همچنین، در بطنِ جامعه‌‌ی آلمان، درجات مختلفی از تعصب و پیش‌داوری نسبت به یهودیان وجود داشت. این تعصبات باعث شد که حقوق یهودیان و حمایت از آنها هرگز در اولویت‌های نخبگان جامعه و رهبران مدنی قرار نگیرد؛ طبقه‌ای که اگر می‌خواست، می‌توانست روند تحولاتِ اجتماعی آن‌ سال‌های آلمان را تغییر دهد.