Barbara Ledermann

Barbara, Almanya’nın başkenti Berlin’deki bir Yahudi anne babanın iki kızından büyüğüydü. Barbara'nın babası başarılı bir avukattı. Barbara yürümeye başladığında, babası onu Berlin’de gezdiriyor ve şehrin sanat müzelerine götürüyordu. Barbara ata binmeyi seviyordu ve dansçı olmayı hayal ediyordu.

1933–39: Naziler Ocak 1933’te iktidara geldikten sonra, babamın Yahudi olmayan müşterilere avukatlık yapması yasaklandı. Avukatlık mesleği hızla son buldu. O yıl daha sonra 7 yaşındayken, ailemiz annemin akrabalarının bulunduğu Hollanda’ya taşındı. Okula Amsterdam’da devam ettim ve Hollandacayı çabucak öğrendim. Artık büyük bir evde hizmetçilerle birlikte yaşamasak da Amsterdam’ı sevmiştim. Berlin’e göre daha az resmî bir havası vardı.

1940–44: Almanlar Hollanda’yı Mayıs 1940’ta işgal etti. İki yıl sonra, birçok Yahudi’yi sürgüne göndermeye başladıklarında, erkek arkadaşım Manfred bana "çalışma kamplarına" yapılan bu sürgünlerin aslında ölüm anlamına geldiğini söyledi. Bana ve aileme sahte kimlikler temin etti ve bana"Çağrılırsan gitme" dedi. "Peki, gitmezsem aileme ne olur?" diye sordum. "Gittiğinde de olmayacak olan hiçbir şey" diye cevap verdi. "Ne demek istiyorsun?" diye sordum, o da, "Giden herkes öldürülecek. Hepsi ölecek" diye cevap verdi.

Barbara Mayıs 1945’te Amsterdam Kanadalı birlikler tarafından özgürlüğe kavuşturulana kadar gizlendi. Kasım 1947’de Amerika Birleşik Devletleri’ne göç etti.