باربارا لدرمن Barbara Ledermann

باربارا دختر و خواهر کوچکش در یک خانواده‌ی یهودی در برلن، پایتخت آلمان به دنیا آمدند. پدر باربارا وکیلی موفق بود. به مجرد آنکه باربارا به سنی رسید که می‌توانست راه برود، پدرش او را با خود به اطراف برلن می‌برد تا مناظر و همچنین موزه‌های هنری این شهر را ببیند. باربارا به اسب سواری علاقمند بود و آرزو داشت یک رقصنده شود.

۱۹۳۳-۳۹: پس از به قدرت رسیدن نازی‌ها در سال ۱۹۳۳، پدرم دیگر حق نداشت موکل غیریهودی داشته باشد. به این ترتیب، او کار خود را از دست داد. اندکی بعد در همان سال، وقتی که ۷ سالم بود، خانواده‌ی ما به هلند، محل سکونت بستگان مادرم، نقل مکان کردند. من به تحصیلم در آمستردام ادامه دادم و به سرعت زبان هلندی را یاد گرفتم. با وجودیکه دیگر در خانه‌ای بزرگ زندگی نمی‌کردیم و خدمتکار نداشتیم، آمستردام را دوست داشتم. حال و هوای این شهر مثل برلن خشک و رسمی نبود.

۱۹۴۰-۴۴: آلمان در ماه مه ۱۹۴۰ به هلند حمله کرد. دو سال بعد، هنگامی که آلمانی‌ها شروع به تبعید بسیاری از یهودیان کردند، دوست پسرم، مانفرد به من گفت که تبعید به "اردوگاه‌های بیگاری" در واقع به معنای مرگ است. او برای من و خانواده‌ام، کارت‌های شناسایی جعلی تهیه کرد و به من گفت، "اگر احضارت کردند، نرو." من پرسیدم، "اگر نروم، چه بر سر خانواده‌ام خواهد آمد؟" او گفت، "هیچ فرقی نمی‌کند." پرسیدم، "منظورت چیست؟" و او گفت، "هر کسی که برود کشته خواهد شد. همه‌ی آنها خواهند مرد."

باربارا تا ماه مه ۱۹۴۵ که آمستردام به دست سربازان کانادایی آزاد شد، در خفا زندگی می‌کرد. او در نوامبر ۱۹۴۷ به ايالات متحده مهاجرت كرد.