Jacob Wasserman

Jacob, Krakow şehrinde yaşayan dindar bir Yahudi anne babanın üç erkek çocuğundan en büyüğüydü. Babası un tüccarıydı. Wasserman ailesi yaz tatillerini Proszowice yakınlarında, un değirmeni de çalıştıran büyükbabalarının çiftliğinde geçiriyordu.

1933–39: Mart 1939’da on üç yaşındayken “bar-mitzvah”ımı kutladım. O yaz tatilini her zamanki gibi büyükbabamın çiftliğinde geçirdik. Döndüğümüzde ise bizi bir kâbus bekliyordu. Krakow 6 Eylül günü Almanlar tarafından işgal edilmişti. Yahudilerin kaldırımlarda yürümesine, tramvaya binmesine, hatta radyosu olmasına izin verilmiyordu. Sokaklarda yürümeye bile korkuyorduk. Çünkü Yahudiler sık sık kaçırılıp dövülüyordu.

1940–45: 1940’ta çiftliğe çekildik. Bir Cumartesi günü erken saatlerde, bölgedeki Yahudileri toplamaya başladılar. Proszowice’e doğru yürütülürken yanında iki ceset olan bir Polonyalı polis neden kendisine "Günaydın" demediğimi sormak üzere bana işaret etti. Ben ona doğru yaklaşırken silahına mermi sürerek bana doğrulttu. Ancak ben geçerken namlusuyla burnuma ve çeneme doğru sertçe vurdu. Ben kaçarak sıranın aralarında gizlendim. Polis benim yerime başkasını vurdu. Dört gün sonra babam ve ben Prokocim kampına sürüldük.

Jacob savaşın geri kalanını çalışma kamplarında geçirdi. 1947’de yasadışı olarak Filistin’e göç etmeye çalıştı. Ancak İngilizler tarafından Kıbrıs’ta tutuldu. 1948’de İsrail’e yerleşti.