یاکوب واسرمان

یاکوب فرزند بزرگ یک خانواده یهودی متدین بود که سه پسر داشتند. آنها در شهر کراکوف زندگی می کردند. پدر یاکوب تاجر آرد بود. خانواده واسرمان تعطیلات تابستان خود را در حوالی شهر پروشوویتسه در مزرعه ای که متعلق به پدر بزرگشان بود می گذراندند. پدر بزرگ یاکوب یک کارخانه آرد را نیز اداره می کرد.

39-1933: در ماه مارس 1939، برای من جشن "برمیتزوا" [جشن تکلیف پسران یهودی] گرفتند. آن تابستان نیز طبق روال گذشته برای تعطیلات به مزرعه پدر بزرگ رفتیم. وقتی که برگشتیم با یک کابوس مواجه شدیم. آلمانی ها در 6 سپتامبر کراکوف را اشغال کرده بودند. یهودیان اجازه نداشتند در پیاده روها راه بروند، سوار تراموا شوند یا حتی صاحب رادیو باشند. ما حتی می ترسیدیم در خیابان ها راه برویم، چون یهودیان را اغلب می ربودند و مورد ضرب و شتم قرار می دادند.

45-1940: در سال 1940، ما به مزرعه پدربزرگ پناه بردیم. صبح زود یک روز شنبه بود که یهودیان آن منطقه را دستگیر کردند. در حالی که آنها ما را پیاده به پروشوویتسه می بردند، یک پلیس لهستانی که دو جسد در کنارش بود، به من اشاره کرد و گفت که چرا به او "صبح به خیر" نگفته ام. وقتی به او نزدیک تر شدم، او اسلحه اش را پر کرد و به طرف من نشانه گرفت. اما زمانی که از کنارش می گذشتم، او با لوله تفنگ محکم به من زد و بینی و فکم را خرد کرد. من پا به فرار گذاشتم و خودم را در صف زندانیان گم و گور کردم؛ آن پلیس در عوض به شخص دیگری شلیک کرد. چهار روز بعد، من و پدرم به اردوگاه پروکوتسیم تبعید شدیم.

یاکوب بقیه زمان جنگ را در اردوگاه های بیگاری گذراند. او در سال 1947 درصدد مهاجرت غیرقانونی به فلسطین برآمد، اما انگلیسی ها او را در قبرس بازداشت کردند. او در سال 1948 در اسرائیل اقامت گزید.