Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο του 1939. Η Brigitte και η οικογένειά της μετακόμισαν στο Kovno, ελπίζοντας να εξασφαλίσουν άδειες εισόδου και διαβατήρια για να ταξιδέψουν στη Βόρεια Αμερική. Τον Ιούλιο του 1941, η Brigitte και η οικογένειά της αναγκάστηκαν να μετακινηθούν στο γκέτο του Kovno, όταν οι Γερμανοί κατέλαβαν τη Λιθουανία. Η οικογένεια της Brigitte επέζησε της «Μεγάλης Δράσης» (Great Action), όμως η μητέρα της πέθανε λόγω προβλημάτων υγείας στο γκέτο. Μετά από μια έφοδο με στόχο παιδιά τον Μάρτιο του 1944, η Brigitte δραπέτευσε από το γκέτο με τη βοήθεια ενός πρώην υπαλλήλου του πατέρα της. Οι σοβιετικές δυνάμεις απελευθέρωσαν το Kovno τον Αύγουστο του 1944.
Αυτά τα φορτηγά δεν προμήνυαν τίποτα καλό, εννοώ ειδικά για τα μικρά κορίτσια. Επειδή εκείνη την εποχή απέμεναν πολύ λίγα παιδιά στο γκέτο. Σαν τρελή, η γιαγιά είχε βάλει το παι ... κοριτσάκι στο κρεβάτι που μοιράζονταν και οι τρεις, και από πάνω είχε βάλει ένα σωρό με όλες τις κουβέρτες και τα παπλώματα. Στην πραγματικότητα, το είχε κάνει έτσι ώστε να φαίνεται απλά σαν στρωμένο κρεβάτι. Έτσι, πρώτα απ’ όλα αυτός ... ένας από τους στρατιώτες ή αξιωματικούς τα έβαλε μαζί μου και απαίτησε να μάθει γιατί δεν ήμουν στη δουλειά μου. Ευτυχώς ήμουν ντυμένη. Του έδειξα την άδεια εργασίας μου, αλλά τι του είπα δεν θυμ ... δεν ξέρω. Είχα μείνει στήλη άλατος, και η καρδιά μου χτυπούσε σαν τρελή. Είμαι σίγουρη ότι θα μπορούσε να τη δει κανείς, να τη δει μέσα από τα ρούχα μου. Νομίζω ότι κάποια στιγμή η καρδιά μου πραγματικά σταμάτησε να χτυπά. Τελικά αυτός με άφησε ήσυχη. Έριξε στους παππούδες μου μια αυστηρή ματιά. Ίσως και να με προειδοποίησε ώστε να μην μείνω στο σπίτι άλλο, γιατί αυτό θα μπορούσε να έχει σοβαρές συνέπειες. Όμως πραγματικά δεν θυμάμαι, αλλά μου μίλησε πολύ αυστηρά, στη συνέχεια, με έσπρωξε μακριά ή με έβγαλε από τη μέση. Τους παππούδες τους άφησε ... τους είπε κάτι σε μια τραχιά γλώσσα και έπειτα τους άφησε ήσυχους. Μετά άρχισε να κάνει άνω-κάτω το δωμάτιο. Νομίζω ότι και οι τρεις τους το έκαναν αυτό, έκαναν άνω-κάτω το δωμάτιο και δεν άργησαν να σκίσουν τα καλύμματα του κρεβατιού και να βρουν το μικρό κορίτσι. Και την έσυραν έξω. Όταν βεβαιώθηκαν ότι δεν υπήρχε κανείς άλλος που να κρύβεται και ότι δεν θα έβρισκαν τίποτα άλλο, την έσυραν έξω, προς την κατεύθυνση του φορτηγού. Και η γιαγιά ... έτρεξε, έτρεξε πίσω τους ... έπεσε... στα γόνατά της, παρακάλεσε, ικέτευσε, έκλαψε, έκλαψε με λυγμούς, τους ακολούθησε, τους ακολούθησε μέχρι έξω στο φορτηγό, στο κράσπεδο του πεζοδρομίου και τότε ένας από τους στρατιώτες χρησιμοποίησε το όπλο του ή ένα κλομπ και τη χτύπησε και έπεσε στο έδαφος, η γιαγιά έπεσε κάτω στον δρόμο. Το φορτηγό ξεκίνησε και αυτή έμεινε πίσω. Το κορίτσι το πήραν, υπήρχαν και άλλα παιδιά στο φορτηγό. Τα έβλεπα όλα αυτά από το παράθυρο. Αφού είδα ό,τι είχε συμβεί, δεν ήθελα να βλέπω άλλο.
We would like to thank Crown Family Philanthropies, Abe and Ida Cooper Foundation, the Claims Conference, EVZ, and BMF for supporting the ongoing work to create content and resources for the Holocaust Encyclopedia. View the list of donor acknowledgement.
