Chaim Engel

Εκείνη τη στιγμή αποφασίσαμε, στις τέσσερις θα αρχίσουμε την εξέγερση με αυτόν τον τρόπο: σε κάθε ομάδα που δουλεύαμε, όπως εμείς, για παράδειγμα, στον διαχωρισμό των ρούχων, υπήρχαν δύο, τρεις Γερμανοί που μας επιτηρούσαν. Μας επιτηρούσαν...και κάθε ομάδα, όποια και να ήταν η δουλειά της είχε δύο ή τρεις Γερμανούς για να παρακολουθούν ό,τι ήταν αυτό που έπρεπε να παρακολουθήσουν, π.χ. πώς εργαζόταν η ομάδα. Αποφασίσαμε λοιπόν να στείλουμε σε κάθε ομάδα δύο άτομα και τα άτομα αυτά, με κάποια πρόφαση, θα έπρεπε να τους οδηγήσουν σε μια αποθήκη ή κάπου αλλού και να τους σκοτώσουν αθόρυβα με μαχαίρι ή τσεκούρι ή ο,τιδήποτε άλλο και να το κάνουν αυτό σαν να μην συνέβαινε τίποτα και, εν τω μεταξύ, να κόψουν και τα καλώδια. Και, όπως είπα και πριν, προσπαθήσαμε να βρούμε τρόπους να το κάνουμε αυτό όταν ο [λοχίας των SS Gustav] Wagner έλειπε σε διακοπές, έτσι ώστε να μην είναι απλώς ασφαλές, αλλά όσο πιο ασφαλές γίνεται. Και αυτό ήταν ...στείλαμε ανθρώπους σε κάθε ομάδα να...να κάνουν αυτή τη δουλειά. Στους στρατώνες όπου ζούσαμε, υπήρχε χρυσοχόος, ράφτης, τσαγκάρης, και αυτοί οι άνθρωποι τους έφτιαχναν ρούχα, παπούτσια...ο,τιδήποτε. Αυτό σήμαινε ότι τα μεγέθη έπρεπε να τους κάνουν. Τους είπαν λοιπόν «Την τάδε ημέρα θα τα έχω έτοιμα στα μέτρα σας. Ελάτε λοιπόν, και θα έχω έτοιμα τα ρούχα ή τα παπούτσια». Και όταν ήρθαν εκεί υπήρχαν ήδη κάποιοι με τσεκούρι ή μαχαίρια. Είχαν κρυφτεί πίσω από την κουρτίνα ή κάπου αλλού, και τους σκότωσαν επί τόπου. Όταν οι Γερμανοί πήγαν για την πρόβα, τους αιφνιδίασαν και τους σκότωσαν και τους έκρυψαν κάτω, κάπου που κανείς δεν μπορούσε να τους δει και... η δουλειά συνεχίστηκε σαν να μην συνέβη τίποτα.