Chaim Engel

Artık karar verdik. Saat dörtte şöyle bir ayaklanma çıkaracaktık: çalıştığımız her grupta, mesela çamaşırların ayrılması grubunda bizi gözetleyen 2-3 Alman vardı. Bizi… Her grupta iki ya da üç tane Alman vardı. Grubun ne yaptığını, nasıl çalıştığını izliyorlardı. Biz de her grupta, bu iki gözetleyiciyi bir bahane ile depolara ya da sessizce öldürebilecekleri bir yere götürecek iki kişi görevlendirmeye karar verdik. Hiçbir şey olmamış gibi bıçak ya da baltayla öldürecekler ve bir yandan da telleri keseceklerdi. Söyledim ya, daha önce de söylediğim gibi bu ayaklanmayı [SS Çavuşu Gustav] Wagner izinliyken yapmaya çalıştık. O olmadığında tam olarak güvenli olmasa da nispeten daha güvenliydi durum çünkü. Yani…dediğim gibi her grupta bu işi yapabilecek iki kişiyi görevlendirdik. Barakalarda çilingir, terzi, ayakkabıcı falan vardı. Bu kişiler dikiş dikiyor, ayakkabı yapıyordu normalde. Bir şekilde birini öldürebilecek durumda olmalıydılar. Almanlara “Size uygun giysiler, ayakkabılar yaptım. Tam üstünüze göre. Gelin göstereyim” dediler. Almanlar geldiğindeyse, zaten ellerinde balta ya da bıçakla bekleyenler vardı. Perdenin ya da öyle bir şeyin arkasında saklanıyorlardı ve Almanları olay yerinde öldürdüler. Almanların başını ezdiler, öldürdüler ve hiç kimsenin göremeyeceği bir yere taşıdılar. Hayat hiçbir şey olmamış gibi devam etti.